دستورات اتوکد؛ آموزش 20 دستور کاربردی برای دفتر فنی

یکی از مهمترین مهارت ها برای کار در دفتر فنی آشنایی با نرم افزار و دستورات اتوکد (AutoCAD) است. این نرم افزار از جمله مشهورترین و پرکاربردترین محصولات شرکت Autodesk است که قابلیت طراحی و نقشه‌کشی دوبعدی و سه‌بعدی در شاخه‌های مختلف صنعتی و مهندسی را برای طراحان فراهم آورده است. از این رو به دلیل پر کاربرد بودن این نرم افزار در این مقاله تصمیم گرفتیم 20 دستور از دستورات مهم و کاربردی نرم افزار اتوکد که برای کار در دفاتر فنی ضروری است را به‌ صورت تصویری و با ذکر مثال توضیح دهیم. امیدواریم که این مقاله برای شما مفید باشد و بتوانید از آن بهره کافی را ببرید.

⌛ آخرین به‌روزرسانی: 20 مرداد 1400

📕 تغییرات به‌روزرسانی: انتشار جدید

email

دریافت فوری هدیه 

نگران نباشید ایمیل هرز برایتان ارسال نمی کنیم. ایمیل شما نزد ما محفوظ است.

در این مقاله چه می‌آموزیم؟

• 1. دستور Units
  • 1.1. گزینه های پنجره Drawing Units
• 2. دستور Align
• 3. دستور scale
• 4. دستور Boundary
  • 1.4. گزینه‌های کادر Boundary creation
• 5. دستور Polyline
  • 1.5. تفاوت دستور Line و polyline
  • 2.5. زیر دستور  Arc
  • 3.5. زیر دستور Halfwidth
  • 4.5. زیر دستور Length
  • 5.5. زیر دستور Undo
  • 6.5. زیر دستور Width
• 6. دستورات مربوط به مساحت
  • 1.6. اندازه گیری محیط و مساحت از طریق دستور Area
  • 2.6. اندازه گیری محیط و مساحت از طریق دستور List
  • 3.6. استفاده ازدستور Hatch
• 7. شرح کامل دستور List
• 8. دستور Hyperlink
  • 1.8. قسمت های مختلف پنجره Insert Hyperlink
• 9. دستور ARRAY
  • 1.9. زیردستور Rectangular Array یا کپی ماتریسی
  • 2.9. زیردستور Path Array یا کپی در امتداد یک مسیر
  • 3.9. زیردستورPolar Array یا کپی حول یک نقطه مشخص
• 10. دستورPrint  و تنظیمات مربوطه
  • 1.10. قسمت های مختلف پنجره Plot-Model
  • 2.10. تنظیمات برگه پرینت در Page Setup
• 11. دستور Dimention
  • 1.11. زیردستورهای Dimention
• 12. دستور Dimstyle
  •  1.12. قسمت های مختلف پنجره Dimention Style Manager
• 13. دستور Dimdisassociate
• 14. دستور Table
• 15. دستور Divide
• 16. دستور Copy
  • 1.16. زیردستورهای دستور Copy در اتوکد
• 17. دستور Layer
  • 17.1. گزینه های پنجره Layer Properties
• 18. دستور Drafting Settings  و تنظیمات مربوطه
  • 1.18. قسمت های مختلف پنجره Drafting Setting
• 19. منوی Option  و تنظیمات مربوطه
  • 1.19. قسمت های مختلف پنجره Option
• 20. تنظیمات فارسی نویس ها و Kateb
  • 1.20. فارسی نویسی با کاتب
• 21. بخش دوم مقاله : خلاصه تایپی دستورات که در قسمت اول مقاله توضیح داده شده اند
• 22. نتیجه گیری

1. دستور Units 

به‌طورکلی، برای اجرای دستورها در نرم‌افزار اتوکد دو راه وجود دارد. راه اول، استفاده از رابط گرافیکی (کلیک بر روی آیکون‌ها) برای اجرای عملکردهای موردنظر و راه دوم، تایپ دستور مربوط به عملکردهای موردنظر در نوار خط فرمان (Command line) است.

  یکی از دستور های اتوکد دستور Units است از دستور Units دراتوکد برای تغییر و ویرایش واحد ترسیمِ فایل جاری استفاده می‌شود. بسیاری از کاربران اتوکد همیشه این دغدغه فکری را دارند که آیا نقشه آن‌ها در واحد ترسیمیِ صحیحی رسم شده است یا خیر؟

❓ اگر قرار بوده نقشه ساختمانی در واحد متریک ترسیم شود آیا واقعاً واحد فایل جاری در حال حاضر متریک است؟ اگر پاسخ خیر است چگونه می‌توان واحد ترسیم فایل را تغییر داد؟

برای اجرای این دستور نیز مانند دستورات دیگر کلمه Units  و یا مخفف آن Un  را در خط فرمان تایپ می‌کنیم و کلید  Enter را می‌فشاریم تا کادر تنظیمات مربوطه برای ما باز شود. با اجرای این دستور از طریق روشی که در بالا توضیح داده شد، کادری باز می‌شود که تمامی تنظیمات مربوطه در این کادر موجود است که در زیر به توضیح لغت به لغت آن می‌پردازیم.

 

شکل 1- پنجره Drawing Units

 

1.1. گزینه‌های پنجره Drawing Units

▪️ گزینه Length :

اولین لغت از سمت چپ در این کادر کلمه  Length می‌باشد. در این قسمت می‌توانیم به تنظیمات طولی اتوکد خود بپردازیم. به این صورت که وارد قسمت Type بشویم. این قسمت مربوط به انتخاب نوع اعداد خطوط ماست. در این قسمت انتخاب می‌کنیم که واحد اندازه‌گیری چه چیزی باشد. قسمت Type دارای گزینه‌های زیر است که به توضیح آن می‌پردازیم.

 

شکل 2- منوی انتخاب واحد

▪️ گزینه Architectural :

این گزینه اولین گزینه از زیر منوی باز شده است و به معنای واحد معماری می‌باشد.

▪️ گزینه Decimal :

دومین گزینه از این قسمت، گزینه Decimal می‌باشد. این گزینه برای واحد اعداد اعشاری است و گزینه پیش‌فرض اتوکد می‌باشد.

▪️ گزینه Engineering :

سومین گزینه از این قسمت به معنای واحد مهندسی می‌باشد.

▪️ گزینه Fractional :

این گزینه چهارمین کلمه از قسمت type است. Fractional برای واحدهای کسری کاربرد دارد.

▪️ گزینه Scientific :

گزینه آخر مربوط به واحدهای علمی است.

شما می‌توانید برای آشنایی بیشتر هرکدام از این گزینه‌ها را انتخاب و امتحان نمایید. هم چنین باتوجه‌به نیاز خود قادر به انتخاب یکی از این گزینه‌ها می‌باشید. این گزینه‌ها مربوط به واحدهای طولی در نرم‌افزار اتوکد است.

منظور از واحدهای طولی، این است که این دستورات در ترسیم خطوط کاربرد دارند و گزینه‌های مربوط به مقیاس زاویه را در ادامه بررسی خواهیم کرد.

▪️ گزینه Precision:

این گزینه برای تعیین تعداد رقم اعشار است، به این صورت که اگر گزینه  0.00 را انتخاب نماییم می‌توانیم اعداد با دو رقم اعشار را مشاهده کنیم.
در این صورت اگر کار ما دقیق و دارای اعداد اعشاری زیاد است، می‌توانیم از گزینه‌ای که دارای صفرهای بیشتری است استفاده نماییم.

شکل 3- منوی انتخاب دقت اعشار

▪️ گزینه Angle :

پس از توضیح تنظیمات موجود در واحدهای طول، حال به توضیح تنظیمات واحدهای درجه می‌پردازیم. در این قسمت نیز مانند قسمت طول، گزینه Type را مشاهده می‌نماییم.

این گزینه دارای زیر منوی زیر است که به توضیح هرکدام خواهیم پرداخت.

 

شکل 4- منوی انتخاب واحد زاویه‌ها

▪️ گزینه Decimal degrees :

اولین گزینه این منو برای واحد اعشاری زاویه است.

▪️ گزینه Deg/ min/ sec :

دومین گزینه مخفف سه واحد” درجه، دقیقه و ثانیه ” است.

▪️ گزینه Grad  :

واحد اندازه‌گیری گراد می‌باشد.

▪️ گزینه Radians :

واحد اندازه‌گیری رادیان می‌باشد.

▪️ گزینه Surveyors unit :

واحد اندازه‌گیری مربوط به واحدهای نقشه‌برداری است.

▪️ گزینه Clockwise :

این گزینه مربوط به جهت چرخش زاویه ماست. می‌دانیم که در حالت پیش‌فرض، زاویه چرخش در اتوکد پادساعت‌گرد است. به طور مثال اگر در ترسیم یک خط و یا چرخش آن عدد 180 را وارد کنیم. خط 180 درجه به سمت پادساعت‌گرد می‌چرخد، حال اگر در این قسمت گزینه Clockwise را فعال نماییم، ازاین‌پس زوایای ما جهت ساعت‌گرد را داشته و به این سمت چرخش دارند.

 

شکل 5- گزینه Clockwise

 

▪️ گزینه Insertion scale  :

قسمت دوم در این کادر گزینه  Insertion scale می‌باشد. این گزینه برای تعیین مقیاس خطوط ترسیمی می‌باشد. این گزینه همان قسمتی است که همواره باید قبل از شروع ترسیم آن را چک نماییم، زیرا با تغییر مقیاس یا اشتباه بودن مقیاس در ادامه کار دچار مشکل می‌شویم.

این قسمت نیز دارای زیر منویی است که گزینه‌های متفاوتی را ارائه می‌دهد. این گزینه‌ها شامل Inch, Feet, Millimeter, Meter و… می‌باشد که هرکدام یک واحد اندازه‌گیری بوده و خصوصیات خود را دارد.

 

شکل 6- تعیین مقیاس خطوط

▪️ گزینه Sample output:

در این قسمت اعداد خروجی برنامه را بر اساس تنظیمات ما نمایش می‌دهد.

شکل 7- نمایش اعداد خروجی برنامه

▪️ گزینه Lighting:

این گزینه شدت نور در پروژه جاری را کنترل می‌کند. برای استفاده از این امکان گزینه Generic را انتخاب نکنید.

 

شکل 8- کنترل شدت نور

▪️ گزینه Direction:

گزینه آخری که در قسمت پایین کادر نمایان است. گزینه Direction می‌باشد. این گزینه، جهت Base Angle  را نسبت به شرق، غرب، شمال، و جنوب مشخص می‌کند. این گزینه در صورت پیش‌فرض در نرم‌افزار به قسمت شرق بوده و پیشنهاد ما این است که همین پیش‌فرض را برای آن حفظ نمایید و تنظیمات این قسمت را دست‌نخورده باقی بگذارید.

 

شکل 9- مشخص‌کردن جهت Base angle

2. دستور Align

یکی دیگر از دستورات اتوکد دستور Align است. دستور Align در اتوکد می‌تواند برای ردیف کردن و هم‌ترازی یک موضوع نسبت به موضوعی دیگر، سه دستور جابه‌جایی (Move)، چرخش (Rotate) و تغییر مقیاس (Scale) را هم زمان انجام دهد.

برای اجرای این دستور، از طریق خط فرمان (Command Line) کلمه  Align  و یا مخفف آن  AL را که معرف دستور می‌باشد در خط فرمان تایپ کرده، سپس کلید Enter را می‌فشاریم.

در مثال ساده زیر، مستطیل سفیدرنگ سمت راست، به‌صورت ثابت نگه‌داشته شده است و ما می‌خواهیم مستطیل دیگر را در کنار مستطیل سمت راستی، جفت نماییم.

شکل 10- شرح مثال برای دستور Align

مکان‌نما به حالت مربع انتخاب تبدیل شده، و در خط فرمان اعلان زیر ظاهر می‌شود.

شکل 11- اعلان  Select objects ظاهر شده در دستور Align

▪️ اعلان Select objects

به معنای موضوعات را انتخاب کنید، می‌باشد. این اعلان در تمامی دستورات ویرایشی که باید در آن‌ها انتخاب موضوعات انجام گیرد، وجود دارد.

ما می‌خواهیم مستطیل قرمزرنگ در کنار مستطیل سفیدرنگ جفت شود. برای این کار فقط مستطیل قرمزرنگ را با کلیک بر روی آن انتخاب می‌نماییم.

بعد از انتخاب مستطیل قرمزرنگ، Enter را می‌زنیم. در خط فرمان اعلان Specify first source point  ظاهر می‌شود.

▪️ اعلان Specify first source point

به معنای اولین نقطه روی موضوع اصلی را تعیین کنید، می‌باشد. مطابق دستور بالا، اتوکد از ما می‌خواهد تا نقطه مبدأ اول را انتخاب نماییم.
پس از انتخاب نقطه مبدأ روی مستطیل قرمز، در خط فرمان اعلان زیر ظاهر می‌شود.

▪️ اعلان Specify first destination point

این اعلان به معنای اولین نقطه روی موضوع مقصد را تعیین کنید، می‌باشد. پس از انتخاب نقطه مقصد روی مستطیل سفید، یک پاره‌خط از نقطه مبدأ اول به نقطه مقصد اول متصل می‌شود.

شکل 12- مثال مربوط به دستور Align

در خط فرمان اعلان زیر ظاهر می‌شود.

▪️ اعلان Specify second source point

این اعلان به معنای دومین نقطه روی موضوع اصلی را تعیین کنید، می‌باشد. پس از انتخاب نقطه مبدأ دوم روی مستطیل قرمز، در خط فرمان اعلان زیر ظاهر می‌شود.

▪️ اعلان Specify second destination point

پس از انتخاب نقطه مقصد دوم روی مستطیل سفید، یک پاره‌خط از نقطه مبدأ دوم به نقطه مقصد دوم متصل می‌شود.

شکل 13- مثال مربوط به دستور Align

سپس در خط فرمان اعلان زیر ظاهر می‌شود.

▪️ اعلان Specify third source point or continue

این اعلان به معنای سومین نقطه روی موضوع اصلی را تعیین کنید، می‌باشد. در موضوعات دوبعدی‌، معرفی دونقطه کفایت می‌کند، کلید Enter  را می‌فشاریم تا زیر‌مجموعه continue اجرا گردد. در خط فرمان اعلان زیر ظاهر می‌شود.

▪️ اعلان Scale objects based on alignment points? [Yes/No] NO

این اعلان به معنای موضوعات را بر اساس نقاط معرفی شده، تغییر مقیاس دهد؟ می‌باشد. در داخل علامت کروشه ([])، زیر‌مجموعه Yes به معنای تغییر مقیاس دهد و زیر‌مجموعه No به معنای تغییر مقیاس ندهد، می‌باشد. در واقع اتوکد از ما می‌خواهد تا انتخاب نماییم که می‌خواهیم از دستور Scale استفاده نماییم یا خیر.

همان‌طور که در شکل بالا مشاهده می‌شود، اندازه مستطیل قرمزرنگ از اندازه مستطیل سفیدرنگ کوچک‌تر است.

درصورتی‌که بخواهیم مستطیل قرمزرنگ با همین شکل و اندازه در کنار مستطیل سفیدرنگ، جفت شود، گزینه No را در نوار فرمان اتوکد انتخاب می‌نماییم. تا مطابق شکل زیر کار تمام شود.

شکل 14- مثال مربوط به دستور Align

درصورتی‌که بخواهیم مستطیل قرمزرنگ کاملاً در کنار مستطیل سفیدرنگ جفت شود یعنی مقیاس مستطیل قرمز تغییر یابد، باید گزینه Yes را انتخاب نماییم تا از دستور Scale استفاده نماییم.

در خاتمه مطابق شکل زیر خواهیم داشت:

شکل 15- مثال مربوط به دستور Align

3. دستور scale

سومین دستور از دستورات اتوکد دستور Scale است. این دستور برای تغییر متناسب مقیاس نقشه یا حتی تبدیل مقیاس نقشه مثلاً از اینچ به سانتی‌متر، استفاده می‌شود.

برای اجرای این دستور، از طریق خط فرمان، کلمه Scale  و یا مخفف آن SC را تایپ کرده و سپس کلید Enter را می‌فشاریم. پس از اجرای فرمان  Scale پیغامی در خط فرمان نمایش داده می‌شود که می‌گوید آبجکت خود را که می‌خواهید فرایند اسکیل کردن روی آن پیاده شود را انتخاب کنید (Select Object) ، حالا آن آبجکت می‌تواند پلان، نما، مقطع یا هر چیز دیگر باشد. برای مثال می‌خواهیم یک درب چوبی را متره کنیم مقیاس این درب چوبی 1/50 است ولی ما به ابعادهایی با مقیاس 1/100 احتیاج داریم. پس درب را به‌عنوان آبجکت مورد نظرمان انتخاب می‌کنیم.

شکل 16- مثال مربوط به دستور Scale

شکل 17- مثال مربوط به دستور Scale

بعد از اینکه آبجکت موردنظر خود را انتخاب کردیم، کلید Enter  را می‌فشاریم. در خط فرمان اعلان زیر ظاهر می‌شود.

شکل 18- اعلان ظاهر شده در دستور Scale

با انتخاب گوشه‌ای از شکل، می‌توانیم آن را به‌صورت دستی کوچک و بزرگ کنیم و یا اینکه مقیاس مورد نظرمان را وارد کنیم. برای مثال ذکر شده مقیاس موردنظر 1/100 است و این مقیاس نصف مقیاس درب موردنظر ما یعنی 1/50 است پس باید در باکس عدد 0.5 را وارد کنیم.

شکل 19- مثال مربوط به دستور Scale

  برای استفاده از دستور Scale، به این چند نکته، توجه کنید:

1. درصورتی‌که هر گوشه‌ای از شکل دلخواه خود را انتخاب کنید، تفاوتی نمی‌کند. به این دلیل که در پایان اعمال این دستور، تمام شکل به یک اندازه بزرگ و یا کوچک می‌شود ولی به شما پیشنهاد می‌شود که از گوشه شکل، اقدام به تغییر مقیاس کنید. چون اگر از نقطه دیگری تغییر بدهید ممکن است که مکان شکل موردنظر تغییر پیدا کند. البته در اصل موضوع مشکلی ایجاد نمی‌شود ولی ممکن است که بعداً دچار مشکل شوید.
2. دستور Copy که در باکس مقیاس وجود دارد، وظیفه دارد که با حفظ شکل اولیه که توسط ما کشیده شده است، شکل جدیدی با مقیاسی جدید ایجاد کند.
3. دستور Reference که در باکس مقیاس وجود دارد به این صورت عمل می‌کند که مثلاً شما در کادر اول یک اندازه مثل 50 را قرار می‌دهید که اندازه قبل است و در کادر دوم اندازه جدید را که مثلاً 100 هست را وارد می‌کنید و شکل شما 2 برابر می‌شود ولی در حالت عادی اگر عدد 50 را وارد می‌کردید شکل مورد نظرتان 50 برابر اندازه اول خود می‌شد.

4. دستور Boundary

گاهی با استفاده از دستورات مختلف موضوعاتی را ترسیم می‌کنیم که یکپارچه نیستند و برای اجرای سریع بسیاری از عملیات‌ها به یکپارچه‌سازی اشکال در اتوکد نیاز پیدا می‌کنیم. اینجاست که دستور یکپارچه‌سازی اشکال در اتوکد به کار می‌آید.

برای فعال‌کردن این دستور کلمه Boundray و یا مخفف آن Bo  را در خط فرمان تایپ می‌کنیم و کلید Enter  را می‌فشاریم. بلافاصله پس از اجرای دستور، کادر Boundary Creation به نمایش گذاشته می‌شود.

شکل 20- نمایش پنجره Boundray Creation  در دستور Boundray

1.4. گزینه‌های کادر Boundary creation

▪️ گزینه Pick Point :

با استفاده از این گزینه می‌توانیم با کلیک چپ کردن درون یک محدوده، آن را برای یکپارچه‌سازی انتخاب کنیم.

▪️ گزینه Island detection:

با استفاده از این گزینه می‌توانیم موجودیت مرزها را کنترل کنیم.

▪️ منوی کرکره‌ای Object type :

در این قسمت با دو گزینه Polyline و Region مواجه هستیم.

▪️ گزینه Polyline:

با استفاده از این گزینه محدوده یکپارچه ایجاد شده از جنس چند خطی است.

▪️ گزینه Region:

با استفاده از این گزینه ترسیم به‌صورت یک محدوده سه‌بعدی یکپارچه در اتوکد در می‌آید.

محدوده یکپارچه ایجاد شده توسط Polyline در همان حالت ساده دوبعدی است اما محدوده ایجاد شده توسط Region در حالت سه‌بعدی است و می‌توان عملیات‌های Intersect، Subtract و،Union را روی محدوده یکپارچه ایجاد شده اجرا کرد.

به‌عنوان‌مثال می‌خواهیم مساحت بامی به شکل زیر را برای انجام متره عایق‌کاری به دست آوریم. ابتدا برای به‌دست‌آوردن مساحت، با استفاده از دستور List  (که بعداً به شرح آن می‌پردازیم) ، نیاز داریم که خطوط بام یکپارچه شوند. برای این کار از دستور  Boundry استفاده می‌کنیم. ابتدا دستور را فعال می‌کنیم و  Enter  را می‌فشاریم. در کادر Boundary Creation روی Pick Point کلیک می‌کنیم تا به محیط ترسیم بازگردیم. درون شکل مورد نظرمان کلیک می‌کنیم و دکمه Enter  را می‌فشاریم.

شکل 21- مثال مربوط به دستور Boundray

حال با کلیک کردن روی یکی از اضلاع شکل، کل شکل انتخاب می‌شود و متوجه می‌شویم که شکل یکپارچه شده است.

5. دستور Polyline

این دستور برای رسم خطوط پشت‌سرهم کاربرد دارد. هم چنین این خطوط می‌توانند منحنی و یا خطوط صاف پشت‌سرهم باشد. قبل از توضیح کامل دستور Polyline و زیر دستورهای آن به توضیح دستور Line و تفاوت‌های آن با Polyline می‌پردازیم.

1.5. تفاوت دستور Line و polyline

هر دوی این دستورها برای رسم خطوط می‌باشند. با این تفاوت که، در دستور Line ما با دو کلیک یک خط را رسم می‌کنیم، و اگر بخواهیم خط دیگر را رسم کنیم احتیاج داریم که دوباره این دستور را اجرا کرده و سپس خط را رسم کنیم. به زبان دیگر، این دستور برای رسم خطوط مجزا از هم است و اگر روی خطوط که توسط دستور Line رسم کرده‌ایم، کلیک نماییم. خطوط جدا از هم انتخاب می‌شوند.

اما دستور Polyline ، برای ترسیم خطوط پشت‌سرهم می‌باشد که این خطوط به‌صورت واحد رسم می‌شود و شما برای رسم خطوط پشت‌سرهم نیازی به تکرار این دستور ندارید، و با یک‌بار اجرای این دستور، می‌توانید خطوط پشت‌سرهم را رسم نمایید.

برای فعال‌کردن این دستور از دستورات اتوکد، کلمه  Polyline و یا مخفف آن PL  را در خط فرمان پایین صفحه تایپ نموده و سپس دکمه Enter را فشار می‌دهیم تا دستور اجرا شود. در خط فرمان اعلان زیر ظاهر می‌شود.

شکل 22- اعلان Specify start point  ظاهر شده در دستور Polyline

این اعلان از ما می‌خواهد که نقطه اول خط را مشخص کنیم. بعد از مشخص‌کردن نقطه اول اعلان زیر در خط فرمان نمایش داده می‌شود.

شکل 23- اعلان Specify next point or ظاهر شده در دستور Polyline

2.5. زیر دستور  Arc

می‌توانیم توسط این زیر دستور خطوط Arc یا همان منحنی پشت‌سرهم را رسم نماییم. هم چنین می‌توانیم نقطه شروع منحنی را به نقطه پایان آن وصل کرده و بدین ترتیب، یک دایره رسم نماییم.

برای این کار پس از اجرای دستور Polyline ، زیر دستورهایی را در خط فرمان خود مشاهده می‌کنیم. اولین آن ها، زیر دستور Arc است که با کلیک چپ بر روی آن، این زیر دستور فعال می‌شود.

با فعال‌کردن این دستور می‌توانیم با کلیک کردن به نقاط دلخواه منحنی یا دایره خود را رسم نموده و در صورت تمایل منحنی‌های پشت‌سرهم رسم نماییم.

شکل 24- مثال مربوط به زیر دستور Arc دستور Polyline

بعد از فعال‌کردن این زیر دستور، در قسمت خط فرمان، گزینه‌هایی مشاهده می‌کنیم که به توضیح آن ها می‌پردازیم:

▪️ گزینه Angle:

با انتخاب گزینه Angle به‌وسیله موس می‌توانیم مقدار زاویه ترسیم کمان را وارد کنیم.

بعد از ورود مقدار زاویه، می‌توانیم نحوه ترسیم کمان را با انتخاب دو روش CEnter و Radius ادامه دهیم.

▪️ گزینه Center:

با انتخاب گزینه CEnter و یا تایپ حروف CE ، مرکز کمان را با استفاده از موس و یا تایپ مقدار در راستای زاویه‌ای که در مرحله قبل وارد کرده‌ایم ترسیم می‌کنیم.

▪️ گزینه Close:

بعد از انتخاب نقطه سوم این گزینه فعال می‌شود و نقطه انتهایی را به نقطه اول وصل می‌کند و دستور به اتمام می‌رسد.

▪️ گزینه Direction :

با انتخاب این گزینه می‌توانیم با زاویه دلخواه، با استفاده از نقطه اول و نقطه دوم که انتهای کمان در نظر گرفته می‌شود کمان را ترسیم کنیم.

▪️ گزینه Halfwidth:

با انتخاب این گزینه می‌توانیم کمانی دارای ضخامت ترسیم کنیم و دو مقدار را برای پهنای ابتدا و انتهای کمان وارد کنیم. به یاد داشته باشید که عدد ورودی ما با ضریب 2 اعمال می‌شود.

▪️ گزینه Line :

فرض کنیم که با دستور POLYLINE وارد حالت Arc  شدیم و تعدادی کمان ترسیم کرده‌ایم و نیاز به ترسیم خط داریم. با استفاده از گزینه Line می‌توانیم ادامه خط مرکب خود را با حالت خط ادامه دهیم.

▪️ گزینه Radius :

با انتخاب این گزینه می‌توانیم مقدار شعاع کمان را وارد کنیم و با انتخاب گزینه Angle زاویه مرکزی کمان را وارد کنیم و در حالت پیش‌فرض می‌توانیم نقطه انتهای قوس را با موس انتخاب کنیم.

▪️ گزینه Second pt :

با انتخاب این گزینه می‌توانیم نقطه اول را شروع قوس و نقطه دوم را نقطه میانی کمان و نقطه سوم را نقطه انتهای کمان معرفی کنیم.

▪️ گزینه Undo :

اثر آخرین عمل انجام شده در فرمان جاری را خنثی می‌کند.

▪️ گزینه Width :

برای ترسیم خطوط مرکب با ضخامت می‌توانیم از این گزینه استفاده کنیم و کمان‌ها را با دو مقدار پهنای ابتدایی و پهنای انتهایی ترسیم کنیم. به یاد داشته باشید که این پهنا فقط برای یک کمان در نظر گرفته می‌شود و برای کمان‌های بعدی پهنای انتهایی در نظر گرفته می‌شود.

3.5. زیر دستور Halfwidth

دومین زیر دستور نمایان شده در خط فرمان، زیر دستور Halfwidth است.

شکل 25- موقعیت زیر دستور Halfwidth در دستور Polyline

این زیر دستور برای کشیدن مربع یا مستطیل‌های پشت‌سرهم است. برای این کار بر روی زیر دستور Halfwidth  کلیک چپ می‌کنیم. سپس نرم‌افزار از ما یک عدد می‌خواهد که عرض ابتدایی خط ماست. سپس نرم‌افزار از ما عدد دیگری می‌خواهد. عدد بعدی عرض انتهایی خط می‌باشد.

به این صورت ما با این زیر دستور قادر به‌رسم مربع، مستطیل، و مثلث هستیم. دقت کنید که برای رسم مثلث می‌توانیم یکی از اعداد را صفر دهیم. تا یک ضلع رسم شود و ضلع دیگر صفر باشد. با این کار، مثلث ما رسم می‌شود.

شکل -26 مثال مربوط به زیر دستور Halfwidth در دستور Polyline

4.5. زیر دستور Length

وظیفه این زیر دستور همان‌طور که از نام آن پیداست، دادن طول مشخص به خط ترسیمی ماست. گاهاً برای ما طول دقیق خطی که رسم می‌کنیم اهمیت زیادی داشته و خواستار رسم خطوط با طول مشخص و دقیق هستیم. برای این کار می‌توانیم از این زیر دستور بهره ببریم.

برای این کار پس از اجرای دستور Polyline ، نقطه ابتدایی خط خود را مشخص کرده و کلیک چپ می‌کنیم. سپس بر روی زیر دستور  Length  در خط فرمان کلیک چپ می‌کنیم.

پس از آن طول خط خود را مشخص کرده و عدد آن را تایپ می‌کنیم. تا خط مورد نظرمان با طول مشخص رسم شود. این کار را می‌توانیم برای خطوط دیگر هم انجام دهیم. تا تمامی خطوط ما طبق اندازه دلخواه رسم شود.

شکل 27- موقعیت زیر دستور Length در دستور Polyline

5.5. زیر دستور Undo

این زیر دستور برای بازگشت به حالت قبل است. ما می‌توانیم از این گزینه در تمامی دستورهای اتوکد با فشردن دکمه‌های Ctrl+z استفاده کنیم.

شکل -28 موقعیت زیر دستور Undo در دستور Polyline

6.5. زیر دستور Width

از این زیر دستور برای ضخامت دادن به خطوط استفاده می‌کنیم. با این کار می‌توانیم توسط دستور Polyline  خطوطی با ضخامت‌های مختلف رسم نماییم. برای این کار، پس از اجرای دستور  Polyline  وارد زیر دستورها در خط فرمان پایین صفحه شده و زیر دستور Width را انتخاب کرده و بر روی آن کلیک چپ می‌نماییم.

پس از آن نرم‌افزار از ما عدد ضخامت دلخواه را می‌خواهد. با تایپ عدد در این قسمت دکمه Enter  کیبورد خود را فشار می‌دهیم تا دستور اجرا شود که با دادن ضخامت دلخواه خود می‌توانیم خط یا خطوط را به‌صورت ضخیم رسم نماییم.

شکل 29- موقعیت زیر دستور Width در دستور Polyline

6. دستورات مربوط به مساحت

در خیلی از مواقع در اتوکد ما نیاز به‌اندازه گیری محیط و مساحت داریم. ممکن است این شکل‌ها و موضوعات، اشکال نامنظم باشند. چندین روش حرفه‌ای برای محاسبه محیط و مساحت در اتوکد استفاده می‌شود که در این مقاله این روش‌ها را به‌صورت کامل بررسی می‌کنیم.

1.6. اندازه‌گیری محیط و مساحت از طریق دستور Area

درصورتی‌که شکل موردنظر به‌صورت Polyline  رسم نشده باشد، از این دستور می‌توانیم استفاده کنیم. برای اجرای دستور Area در اتوکد باید کلمه Area و یا مخفف آن aa  را تایپ کرده و سپس Enter را بزنیم. در خط فرمان اعلان زیر نمایش داده می‌شود.

شکل 30 – اعلان ظاهر شده در دستور Area

حال باید روی گوشه‌های شکل موردنظر کلیک کنیم و بعد از اینکه دوباره روی نقطه اول کلیک کردیم، باید Enter  را فشار دهیم.

برای مثال می‌خواهیم مساحت اتاق خوابی را مطابق شکل زیر با استفاده از این دستور محاسبه کنیم. بعد از فعال‌کردن دستور، روی گوشه‌های شکل کلیک می‌کنیم و بعد اینکه دوباره روی نقطه اول کلیک کردیم، Enter  را می‌فشاریم.

شکل 31- مثال مربوط به دستور Area

در این حالت دقیقاً کنار نشانگر موس در اتوکد، محیط و مساحت به‌صورت دقیق و محاسبه شده نمایش داده می‌شود. هم چنین همین اعداد در اتوکد در خط فرمان هم نمایش داده می‌شود. در این بخش  Area  به معنی مساحت و Perimeter  به معنی محیط موضوع موردنظر می‌باشد.

شکل -32 مثال مربوط به دستور Area

2.6. اندازه‌گیری محیط و مساحت از طریق دستور List

با استفاده از دستور list می‌توانیم به اطلاعاتی از جمله مساحت و محیط برسیم. با تایپ کلمه List  و یا مخفف آن Li  و Enter  کردن به اطلاعات یک موضوع می‌رسیم. اما باید به این نکته توجه کنیم که وقتی می‌خواهیم از دستور List  برای به‌دست‌آوردن مساحت استفاده کنیم، باید موضوع مورد نظرمان یکپارچه ترسیم شده باشد. اگر این‌طور نبود می‌توانیم آن را با استفاده از دستور Boundray که به شرح آن پرداختیم، یکپارچه کنیم. بعد از فعال‌کردن دستور و Enter  کردن، اعلان زیر در خط فرمان نمایش داده می‌شود. برنامه از ما می‌خواهد که آبجکت موردنظر خود را انتخاب کنیم.

شکل 33 – اعلان Select object  ظاهر شده در دستور List

بعد از انتخاب کردن آبجکت موردنظر و فشردن دکمه Enter اطلاعات آبجکت در پنجره‌ای نمایش داده می‌شود که مساحت آن نیز در این پنجره موجود است.

شکل -34 پنجره نشان‌دهنده اطلاعات یک موضوع در دستور List

3.6. استفاده از دستور Hatch

برای محاسبه مساحت شکل‌های هندسی بسته می‌توانیم از فرمان Hatch نیز استفاده کنیم. ابتدا با استفاده از دستور Hatch  قسمت موردنظر را هاشور می‌زنیم. اکنون از دستور Hatch خارج شده و هاشوری را که ایجاد شده است را انتخاب می‌کنیم و سپس در منوی متنی کلیک راست کرده و گزینه Properties  را انتخاب می‌کنیم.

پنجره properties ظاهر خواهد شد، در پنجره به سمت پائین حرکت کرده و قسمت هندسه را در آن پیدا می‌کنیم. مساحت هاشور را مشاهده می‌کنیم. مساحت هاشور در واقع مساحت شکل هندسی محصور نیز خواهد بود.

شکل 35- پنجره نمایش اطلاعات Hatch

7. شرح کامل دستور List

همانطور که در قسمت قبل گفته شد این دستور یکی از دستورات اتوکد است که از آن می توان برای محاسبه مساحت استفاده کرد. اما این دستور اطلاعات دیگری نیز به ما می‌دهد. برای فعال‌کردن این دستور کلمه List  و یا مخفف آن Li را تایپ کرده و Enter  را می‌فشاریم. در خط فرمان اعلام زیر ظاهر می‌شود و برنامه از ما می‌خواهد که آبجکت مورد نظرمان را انتخاب کنیم.

شکل 36- اعلان Select object  ظاهر شده در دستور List

بعد از انتخاب آبجکت مورد نظرمان Enter  را می‌فشاریم. پنجره‌ای باز می‌شود که شامل موارد زیر است.

شکل 37- پنجره نشان‌ دهنده اطلاعات یک موضوع در دستور List

• نوع طراحی، لایه طراحی و موقعیت X، Y، Z  را نسبت به سیستم مختصات کاربر فعلی (UCS) نشان می‌دهد.
• محیط و مساحت
• رنگ، نوع خط، وزن خطی و اطلاعات شفاف، اگر این ویژگی‌ها به BYLAYER تنظیم نشده باشد.

8. دستور Hyperlink

دستور Hyperlink در اکثر نرم‌افزارها (ورد، اکسل، پاورپوینت و…) تحت ویندوز و مک وجود دارد و برای لینک دادن به یک آدرس اینترنتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در نرم‌افزار اتوکد هم این دستور وجود دارد و می‌توانیم از آن به بهترین شکل ممکن بهره ببریم.

از Hyperlink در اتوکد برای اضافه‌کردن یک لینک به متن یا موضوع ترسیمی، جهت بازکردن یک فایل، آدرس اینترنتی یا رفتن به فضای Model یا Layout در همان فایل استفاده می‌شود.

فایل می‌تواند از هر نوعی (DOC, PDF, XLS, …) باشد که بسته به نیازی که داریم، می‌توانیم فایل موردنظر را انتخاب کنیم.

برای فعال‌کردن دستور، کلمه Hyperlink و یا مخفف آن Hy را تایپ کرده و سپس کلید Enter را می‌فشاریم. در خط فرمان اعلان زیر ظاهر می‌شود و از ما می‌خواهد که آبجکت مورد نظرمان را انتخاب کنیم.

شکل 38- اعلان Select objects  ظاهر شده در دستور Hyperlink

بعد از انتخاب آبجکت موردنظر Enter را می‌فشاریم. پنجره Insert Hyperlink در برنامه نمایش داده می‌شود.

شکل 39 – نمایش پنجره Insert Hyperlink

اگر در قسمت Link to، دکمه Existing Files or Web Page را انتخاب کنیم، پنجره Edit Hyperlink، به چند قسمت تقسیم می‌شود که به توضیح هر یک از قسمت‌های آن می‌پردازیم.

1.8. قسمت‌های مختلف پنجره Insert Hyperlink

▪️ قسمت اول Link to:

شکل 40- قسمت Link to  در پنجره Insert Hyperlink

این قسمت شامل سه دکمه است که با انتخاب هرکدام از آنها، ظاهر پنجره Insert Hyperlink در بقیه قسمت‌ها تغییر می‌کند.

با انتخاب دکمه Existing Files or Web Page  ، می‌توانیم 3 نوع انتخاب داشته باشیم:

• می توانیم فایل هایی که در سیستم هست (فقط فایل های با پسوند DWG ) و اخیراً در برنامه  باز کردیم را انتخاب کنیم.
• می‌توانیم فایل‌هایی که در سیستم هست (فایل‌هایی از هر نوع) و اخیراً باز کردیم را انتخاب کنیم.
• می‌توانیم صفحات اینترنتی را که اخیراً باز کردیم را انتخاب کنیم.

▪️ قسمت دوم Text to display:

در بخش Text to display متن مدنظر را می‌نویسیم.

به‌عنوان‌مثال در این بخش اسم سایت خودمان یا شرح سایت خود را می‌نویسیم.

شکل 41- قسمت Text to display در پنجره Insert Hyperlink

▪️ قسمت سوم Type the file or Web page name:

در بخش Type the File or Web page آدرس لینک مدنظر را وارد می‌کنیم.

شکل -42 قسمت Type the file or Web page name در پنجره Insert Hyperlink

▪️ قسمت چهارم Or select from list:

این قسمت شامل ۳ بخش است که با انتخاب هر یک از آن ها، می‌توانیم در پنجره جلوی آن ها آخرین فایل‌ها یا صفحاتی که باز کردیم را ببینیم. از این فایل‌ها می‌توانیم برای Hyperlink استفاده کنیم.

• Recent Files : می‌توانیم فایل‌هایی که در سیستم هست (فقط فایل‌های با پسوند DWG  )و اخیراً در اتوکد باز کردیم را انتخاب کنیم.
• Browsed Pages : می‌توانیم فایل‌هایی که در سیستم هست (فایل‌هایی از هر نوع) و اخیراً باز کردیم را انتخاب کنیم.
• Inserted Links : می‌توانیم صفحات اینترنتی را که اخیراً باز کردیم را انتخاب کنیم.

شکل -43 قسمت Or select from list  در پنجره Insert Hyperlink

▪️ قسمت پنجم: Path

در این قسمت مسیر فایل یا صفحه‌ای که انتخاب کردیم را می‌توانیم ببینیم. اگر هیچ فایلی انتخاب نکنیم، مسیر، Document سیستم را به‌عنوان مسیر پیش‌فرض انتخاب می‌کند.

شکل 44 – قسمت Path در پنجره Insert Hyperlink

این قسمت دو گزینه دارد. اگر تیک گزینه Use relative path for hyperlink را بزنیم، مسیر کامل فایل انتخاب شده در Hyperlink، ذخیره نمی‌شود. اگر تیک این گزینه را نزنیم، مسیر کامل فایل انتخاب شده در Hyperlink، ذخیره می‌شود.

متغیر سیستمی برای این گزینه، Hyperlinkbase  می‌باشد که اگر بعد از اجرای این متغیر، عددی غیر از 0 وارد کنیم، این گزینه تیک‌دار می‌شود. اگر عدد 0 را وارد کنیم، تیک این گزینه برداشته می‌شود.

اگر تیک گزینه Convert DWG hyperlinks to DWF را بزنیم، تعیین می کند که هنگام چاپ نقشه در اتوکد یا Publish  در اتوکَد، هایپرلینک فایل با پسوند DWG به هایپرلینک فایل با پسوند DWF تبدیل شود.

▪️ قسمت ششم Browse for:

شکل 45- قسمت Browse for در پنجره Insert Hyperlink

اگر هیچ‌کدام از فایل‌های موجود در قسمت چهارم، مدنظر نبود، می‌توانیم از دکمه‌های این قسمت برای انتخاب مسیر یا فایل استفاده کنیم.

• اگر دکمه File را بزنیم، پنجره Browse the Web – Select Hyperlink ظاهر می‌شود و می‌توانیم یک فایل را از سیستم انتخاب کنیم.
• اگر دکمه Web Page را بزنیم، صفحه Browse the Web ظاهر می‌شود و می‌توانیم یک آدرس اینترنتی را انتخاب کنیم.
• اگر دکمه Target را بزنیم، می‌توانیم یک مکان جغرافیایی انتخاب کنیم. این کار در نرم‌افزارهای قفل‌شکسته کار نمی‌کند.

در انتها بعد از اینکه اطلاعات موردنیاز را وارد کردیم Ok  می‌کنیم تا پنجره بسته شود. حال با نگه‌داشتن کلید Ctrl و کلیک کردن روی موضوعی که به آن لینک دادیم، به آدرس مدنظر متصل می‌شویم.

همان‌طور که در ابتدای توضیحات این دستور گفته شد ما می‌توانیم موضوع موردنظر خود را در اتوکد به فایلی با فرمت‌های متفاوت (DOC, PDF, XLS, …) لینک کنیم. برای مثال می‌توانیم فایل اکسلی را که ریزمتره یک عضو مانند ستون در آن انجام شده را به ستون مورد نظرمان لینک کنیم تا کسی که فایل را بررسی می‌کند به‌راحتی بتواند به فایل ریزمتره هر بخش دسترسی داشته باشد و کنترل‌های لازم را انجام دهد.

9. دستور ARRAY

دستور ARRAY یکی دیگر از دستورات اتوکد است دستور ARRAY در اتوکد برای ایجاد چندین کپی از اشیا با الگوی مشخص مورداستفاده قرار می‌گیرد. دستور COPY نیز قادر به انجام این کار است. با این‌ وجود، ARRAY از دقت، سرعت و انعطاف‌پذیری بیشتری بهره می‌برد. یکی دیگر از مزیت‌های ARRAY، امکان کپی‌کردن اشیا در راستای یک زاویه از پیش تعیین شده با تعداد دلخواه است. به‌عنوان‌مثال، با استفاده از دستور ARRAY در اتوکد می‌توان چندین کپی از اشیا را در یک ردیف، ستون، حلقه یا شکل‌های نامنظمی نظیر یک مسیر پیچ‌درپیچ ایجاد کرد.

برای فعال‌کردن این دستور کلمه Array و یا مخفف آن Ar را در خط فرمان تایپ کرده و سپس کلید Enter را می‌فشاریم. در خط فرمان اعلان زیر نمایش داده می‌شود و برنامه از ما می‌خواهد که آبجکت موردنظر خود را انتخاب کنیم.

شکل 46- اعلان Select objects  ظاهر شده در دستور Array

بعد از انتخاب آبجکت موردنظر کلید Enter  را می‌فشاریم. عبارت زیر در خط فرمان نمایش داده می‌شود.

شکل 47- اعلان  Enter array type ظاهر شده در دستور Array

گزینه‌های دستور ARRAY در اتوکد به سه نوع زیر دستور مستطیلی (عموماً چهارضلعی)، قطبی (دایره‌ای) و مسیر (منظم یا نامنظم) تقسیم می‌شوند. در ادامه به توضیح هر یک از آنها می‌پردازیم.

1.9. زیر دستور Rectangular Array یا کپی ماتریسی

با استفاده از این زیر دستور فرمان array در اتوکد، می‌توانیم از موضوعات کپی ماتریسی تهیه کنیم.

زیر دستور مستطیلی در دستور ARRAY، چندین کپی از اشیا انتخاب شده را در یک الگوی مستطیلی (ردیف، ستون و یا لایه‌های دلخواه) ایجاد می‌کند. به‌عنوان‌مثال، در تصویر زیرمجموعه‌ای متشکل از سه ردیف و چهار ستون ایجاد شده است.

شکل 48 – مثال مربوط به زیر دستور Rectangular Array در دستور Array

دسترسی به زیر دستور مستطیلی، از طریق کلیک بر روی آیکون Array و انتخاب گزینه Rectangular Array امکان‌پذیر است. به‌علاوه، با تایپ ARRAYRECT در نوار خط فرمان و فشردن Enter نیز دستور ایجاد این نوع زیرمجموعه به‌صورت مستقیم اجرا خواهد شد.

2.9. زیر دستور Path Array یا کپی در امتداد یک مسیر

زیر دستور مسیر در دستور ARRAY، چندین کپی از اشیا انتخاب شده را در بر روی یک مسیر (منظم یا غیرمنظم) ایجاد می‌کند. به‌عنوان‌مثال در تصویر زیر، مجموعه‌ای متشکل از 3 دایره بر روی یک مسیر مستقیم ساخته شده است.

با کلیک بر روی آیکون Array و انتخاب گزینه Path Array می‌توان به این زیر دستور دسترسی پیدا کرد. در روش دیگر، پس از تایپ عبارت ARRAYPATH در نوار خط فرمان و فشردن کلید Enter، دستور این گزینه اجرا می‌شود. توجه داشته کنید که پیش از انتخاب این گزینه، ابتدا باید یکی از اشیا زیر را رسم کرد باشید:

• Line) (خط
• (Polyline) خطوط به‌هم‌پیوسته
•  (Spline) منحنی
• (Helix) مارپیچ
• (Arc) قوس
• (Circle) دایره
• (Ellipse) بیضی
• و هر شی دیگری که از یک یا چند خط تشکیل شده باشد.

شکل 49- مثال مربوط به زیر دستور Path Array در دستور Array

 3.9. زیر دستور Polar Array یا کپی حول یک نقطه مشخص

این زیر دستور، چندین کپی از اشیا انتخاب شده را در یک الگوی دایره‌ای (حول یک نقطه مرکزی یا محور دوران) ایجاد می‌کند. در تصویر زیر، نمونه‌ای از عملکرد این زیر دستور برای ایجاد یک الگوی دایره‌ای متشکل از شش دایره در بازه 180 درجه نمایش‌داده‌شده است.

به‌منظور دسترسی به این زیر دستور می‌توان بعد از کلیک بر روی آیکون Array، گزینه Polar Array را انتخاب کرد. علاوه بر این، با تایپ ARRAYPOLAR در نوار خط فرمان و فشردن Enter نیز امکان اجرای مستقیم این گزینه فراهم می‌شود.

شکل -50 مثال مربوط به زیر دستور Polar Array در دستور Array

10. دستور Print  و تنظیمات مربوطه

یکى از مهم‌ترین قسمت‌های اتوکد، خروجی‌های مختلف این نرم‌افزار براى استفاده‌های مختلف در دستگاه‌های صنعتى و ساختمانی می‌باشد که چاپ نقشه اولین و ضروری‌ترین آنها به‌ویژه در رشته معمارى و عمران می‌باشد. تمام مراحل ساخت یک ساختمان باید به‌وسیله نقشه‌های موجود ساخته و کنترل شود. چاپ نقشه به‌وسیله دستور Print و Plot  (یا با استفاده از Ctrl + P) از دستورات اتوکد در دو محیط اصلى اتوکد یعنى فضاى مدل و فضاى کاغذ می‌باشد.

قبل از هر چیزی برای داشتن یک پرینت خوب که ابعاد نقشه با ابعاد کاغذ فیت باشد باید اندازه‌های ابعاد کاغذی که قرار است در آن پلات زده شود را بدانیم که در زیر این ابعاد و اندازه‌ها آورده شده است.

شکل 51- ابعاد کاغذها در سایزهای متفاوت

بنابراین باتوجه‌به کاغذی که قرار است روی آن پرینت زده شود یک کادری با ابعاد مناسب در اتوکد ترسیم می‌کنیم و نقشه خود را داخل آن قرار می‌دهیم.

برای پرینت گرفتن دستور Print  یا plot  را در خط فرمان تایپ کرده و کلید Enter  را می‌فشاریم یا Ctrl+P را می‌فشاریم تا پنجره Plot-Model  به‌صورت زیر در برنامه نمایش داده شود.

شکل 52 – نمایش پنجره Plot-Model  در دستور پرینت

1.10. قسمت‌های مختلف پنجره Plot-Model

در قسمت اول ما نیاز به ایجاد یک Page setup  داریم که بعد از توضیح کامل پنجره Plot-Model به توضیح آن می‌پردازیم.

شکل -53 قسمت مربوط به page setup  در پنجره Plot-Model

در قسمت Printer/Plotter و بخش Name می‌توان دستگاه پرینتری که مد نظرمان است را انتخاب کنیم. همچنین با انتخاب گزینه‌های Adobe PDF و یا Dwg to PDF می‌توان فایل را به‌صورت Pdf ذخیره نمود.

شکل – 54 قسمت مربوط به Printer/Plotter در پنجره Plot-Model

در قسمت Paper Size نیز می‌توان اندازه کاغذ پرینت را مشخص کرد. A4 و A3 از موارد پراستفاده در این بخش هستند.

شکل -55 قسمت مربوط به Paper Size در پنجره Plot-Model

در بخش Number of Copies نیز تعداد دفعاتی که قصد پرینت از صفحه را داریم، مشخص می‌کنیم.

شکل -56 قسمت مربوط به Number of Copies در پنجره Plot-Model

در بخش Plot area قسمتی از صفحه که قصد داریم پرینت گرفته شود قابل تنظیم است. برای این کار در زیر منوی What to plot گزینه Window را انتخاب کرده و حال کافی است محدوده موردنظر را مشخص کنیم.

شکل -57 قسمت مربوط به Plot area در پنجره Plot-Model

در بخش Plot offset نیز گزینه Center the plot را انتخاب کرده تا موضوعات انتخابی در مرکز صفحه قرار گیرند.

شکل 58- قسمت مربوط به Plot offset در پنجره Plot-Model

با انتخاب گزینه Preview نیز می‌توان نیم‌نگاهی به خروجی کار داشته باشیم. توصیه می‌شود حتماً پیش از اقدام به پرینت با انتخاب این گزینه، خروجی نهایی را مشاهده کرده و در صورت وجود خطا، نسبت به اصلاح آن ها اقدام نمایید. با زدن دکمه Esc می‌توانید به صفحه تنظیمات بازگردید.

شکل 59 – گزینه Preview در پنجره Plot-Model

در بخش Plot Scale نیز با انتخاب Fit to paper ابعاد موضوعات انتخابی جهت پرینت طوری تنظیم می‌شوند که با صفحه کاغذ کاملاً فیت شوند. در غیر این صورت در بخش Scale می‌توانید مقیاس موردنظرتان را انتخاب نمایید.

شکل 60 – قسمت مربوط به Plot Scale در پنجره Plot-Model

در بخش Plot style table نیز می‌توان رنگی یا سیاه‌وسفید بودن پرینت را مشخص کرد. با انتخاب گزینه ctb می‌توان پرینت رنگی گرفت. با انتخاب Grayscale.ctp نیز خروجی کار به‌صورت سیاه‌وسفید خواهد بود. Monochrome.ctp نیز تمامی خطوط با هر رنگی که باشد را به خطوط مشکی تبدیل می‌نماید.

شکل 61 – قسمت مربوط به Plot style table در پنجره Plot-Model

در بخش Drawing orientation نیز می‌توان جهت کاغذ پرینت، عمودی (Landscape) و یا افقی (Portrait) بودن آن را مشخص نمود.

شکل -62 قسمت مربوط به Drawing orientation  در پنجره Plot-Model

 2.10. تنظیمات برگه پرینت در Page Setup

با page setup می‌توانید از تنظیمات موردنیاز برای پرینترهای مختلف، چاپ در مقیاس‌های gray ، ایجاد یک فایل PDF از طراحی خود و غیره استفاده کنید.

▪️ ایجاد یک Page Setup:

چند روش برای فعال‌کردن این دستور وجود دارد.

در روش اول می‌توانیم روی یکی از Layoutهای موجود در قسمت پایین کلیک راست کرده و گزینه  Page Setup Manager را انتخاب کنیم تا پنجره‌ای با همین نام نمایش داده شود.

شکل -63 فعال‌کردن page Setup

در روشی دیگر با انتخاب Layout زبانه‌ای با همین نام در ریبون مشاهده می‌کنیم که با کلیک کردن روی آن و انتخاب Page setup  ، پنجره Page Setup Manager به نمایش درمی‌آید.

شکل 64 – فعال‌کردن page Setup

و یا در روشی دیگر می‌توانیم Page Setup را در خط فرمان تایپ کنیم و کلید Enter  را بفشاریم تا پنجره Pag Setup Manager  به نمایش درآید.

شکل 65 – نمایش پنجره Pag Setup Manager

در پنجره باز شده روی NEW کلیک می‌کنیم و نام مورد نظرمان را وارد می‌کنیم.

بعد از نوشتن نام و ok  کردن پنجره page setup به نمایش درمی‌آید.

شکل 66 – نمایش پنجره Page Setup

بخش‌های مختلف این پنجره مانند پنجره Plot-Model  است که به توضیح آن پرداختیم.

هنگامی که پلات ما آماده شد، به‌سادگی نام Page Setup را در کادر محاوره‌ای Plot مشخص می‌کنیم و تمام تنظیمات پلات ما بازیابی خواهد شد. در تصویر زیر، کادر محاوره‌ای Plot برای استفاده از Page Setup  با نام A3-pdf  تنظیم شده است.

شکل 67 – نمایش نام page setup

11. دستور Dimention

اندازه‌گذاری در اتوکد به ترسیم‌ها اضافه شده و جلوه نهایی و کاملی به آنها می‌دهد. نقشه‌های معماری و سازه باید دارای اندازه‌گذاری دقیق باشند. اندازه‌گذاری یک ترسیم در اتوکد با استفاده از این دستور به‌راحتی قابل انجام است.

برای فعال‌سازی این دستور نیز همانند سایر دستورها، روش‌هایی وجود دارد.

در روش اول می‌توانیم به سربرگ Home  در نوار ریبون رفته، در قسمت Annotation روی گزینه Dimention  کلیک می‌کنیم تا دستور برای ما فعال شود.

شکل 68- فعال‌سازی دستور Dimention

در روشی دیگر می‌توانیم در قسمت ریبون به سربرگ Annotate  رفته و روی گزینه Dimention  کلیک کنیم تا دستور برای ما فعال شود.

شکل 69 – فعال‌سازی دستور Dimention

در روشی ساده‌تر می‌توانیم کلمه Dimention  و یا مخفف آن DIM را در خط فرمان تایپ کرده و Enter  کنیم تا دستور فعال شود.

با هر روش که دستور را فعال کنیم در خط فرمان اعلان زیر نمایش داده می‌شود. این اعلان از ما می‌خواهد که آبجکت مورد نظرمان را که می‌خواهیم اندازه‌گذاری کنیم، انتخاب کنیم.

شکل 70- اعلان ظاهر شده در دستور Dimention پس از فعال‌سازی

برای مثال می‌خواهیم ابعاد Plate استفاده شده در تقویت ستون‌ها را بدانیم. روی خط مورد نظرمان کلیک می‌کنیم تا انتخاب شود. بعد از انتخاب، اعلان زیر در خط فرمان نمایش داده می‌شود. این اعلان از ما می‌خواهد که موقعیت خط اندازه‌گذاری را با کلیک کردن در جایی که می‌خواهیم، مشخص کنیم و یا اگر می‌خواهیم زاویه بین دو خط را بدانیم، خط دوم را نیز انتخاب کنیم. در این مثال می‌خواستیم ابعاد Plate  را بدانیم پس هرکدام از ابعاد آن را جداگانه انتخاب کرده و اندازه‌گذاری می‌کنیم.

شکل 71 – مثال مربوط به دستور  Dimention

اگر به‌جای خط، یک دایره را به‌عنوان آبجکت موردنظر خود انتخاب کنیم، قطر آن را نمایش می هد.

شکل 72- مثال مربوط به دستور  Dimention

اگر یک کمان را به‌عنوان آبجکت خود انتخاب کنیم، در خط اندازه‌گذاری شعاع این کمان را نشان می‌دهد.

شکل 73- مثال مربوط به دستور  Dimention

دستور Dimention  زیر دستورهایی نیز دارد که در ادامه به توضیح آن ها می‌پردازیم.

1.11. زیر دستورهای Dimention

با کلیک بر روی سربرگ Home  و رفتن به قسمت Annotation  ،و با کلیک کردن روی آیتم موردنظر می‌توانیم به زیر دستورها که به‌صورت منوی کرکره‌ای نمایش داده می‌شوند، دسترسی داشته باشیم.

شکل 74- زیر دستورهای دستور Dimention

▪️ زیر دستور Linear :

برای نوشتن اندازه‌ها در اتوکد به‌صورت افقی و عمودی از این زیر دستور استفاده می‌کنیم. پس از کلیک بر روی زیر دستور Linear از منوی کرکره‌ای Dimension وارد زیر دستور می‌شویم. برای اندازه‌گذاری، دو سر موضوع موردنظر را انتخاب می‌کنیم تا اندازه‌گذاری انجام شود.

شکل 75- مثال مربوط به زیر دستور Liner

▪️ زیر دستور Aligned :

برای نمایش اندازه‌ها در اتوکد به‌صورت مورب (واقعی) از این زیر دستور استفاده می‌شود. پس از کلیک بر روی زیر دستور Aligned از منوی کرکره‌ای Dimension وارد این زیر دستور می‌شویم. برای اندازه‌گذاری به‌صورت مورب دو سر موضوع موردنظر را انتخاب می‌کنیم تا اندازه‌گذاری انجام شود.

شکل 76- مثال مربوط به زیر دستور Aligend

▪️ زیر دستور Angular :

برای نمایش زاویه حامل یک کمان و یا زاویه بین دو خط از این زیر دستور استفاده می‌شود. بعد از کلیک بر روی زیر دستور Angular از منوی کرکره‌ای Dimension،وارد این زیر دستور می‌شویم. با انتخاب دوخطی که می‌خواهیم زاویه بینشان را اندازه‌گذاری کنیم و کلیک کردن روی صفحه، اندازه‌گذاری مورد نظرمان انجام می‌شود.

شکل 77- مثال مربوط به زیر دستور Angular

▪️ زیر دستور Arc Length:

برای اندازه‌گیری طول کمان بین دو نقطه از این فرمان استفاده می‌شود. برای وارد شدن به زیر دستور، از منوی کرکره‌ای Dimension روی  Arc Length کلیک می‌کنیم. پس از اجرای زیر دستور برای مشخص‌کردن طول کمان ابتدا روی کمان کلیک می‌کنیم سپس درون یا بیرون کمان کلیک می‌کنیم تا اندازه در سمت دلخواه درج گردد.

شکل 78- مثال مربوط به زیر دستور Arc Length

▪️ زیر دستور Radius:

با استفاده از این زیر دستور می‌توان شعاع یک دایره یا کمان را مشخص کرد. برای اجرای این زیر دستور از منوی کرکره‌ای Dimension روی  Radius کلیک می‌کنیم. بعد از اجرا کردن زیر دستور برای مشخص‌کردن شعاع کمان و یا دایره روی آن کلیک می‌کنیم و پس از مشخص‌شدن خط اندازه یک‌بار دیگر کلیک می‌کنیم تا فرمان کامل شود.

شکل 79- مثال مربوط به زیر دستور Radius

▪️ زیر دستور Diameter :

این زیر دستور نیز مانند زیر دستور Radius می‌باشد با این تفاوت که در این زیر دستور، اندازه‌گذاری‌هایمان قطر کمان یا دایره را نمایش می‌دهند.

▪️ زیر دستور Ordinate:

با استفاده از این زیر دستور، می‌توانیم مختصات نقاط را نمایش دهیم. روی نقطه‌ای که می‌خواهیم مختصاتش را نمایش دهیم کلیک می‌کنیم و با حرکت‌دادن ماوس و Enter  کردن، جهت خطی را که مختصات را نمایش می‌دهد تعیین می‌کنیم.

شکل 80- مثال مربوط به زیر دستور Ordinate

12. دستور Dimstyle

دستور بعدی از دستورات اتوکد دستور Dimstyle است. از این دستور به‌منظور تنظیم اندازه‌گذاری‌ها استفاده می‌شود. برای اجرای آن روش‌هایی وجود دارد. در روش اول با مراجعه به سربرگ Home به قسمت Annotation  رفته و گزینه Dimstyle  را انتخاب می‌کنیم.

در روشی ساده‌تر می‌توانیم کلمه  Dimstyle را در خط فرمان تایپ کرده و Enter  کنیم. از هر روش که برای اجرای دستور استفاده کنیم پنجره Dimention Style Manager نمایش داده می‌شود.

شکل 81- نمایش پنجره Dimention Style Manager

می‌توانیم تصمیم بگیریم یک سبک کاملاً جدید ایجاد کنیم در این صورت باید روی New کلیک کنیم و یا فقط حالت پیش‌فرض را تغییر دهیم در این صورت باید روی Modify کلیک کنیم. اگر روی Modify کلیک کنیم پنجره‌ای با این سربرگ‌ها نمایش داده می‌شود که به توضیح آن ها می‌پردازیم.

1.12. قسمت‌های مختلف پنجره Dimention Style Manager

▪️ سربرگ Lines :

در این سربرگ می‌توانیم همه ویژگی‌های مربوط به خطوط اندازه‌گذاری را تنظیم کنیم.

به‌عنوان‌مثال می‌توانیم رنگ و نوع خط اندازه را روی هر رنگ و نوعی تنظیم کنیم.

شکل 82- سربرگ Lines در پنجره Modify Dimention Style

مهم‌ترین گزینه‌های این پنجره در قسمت Extension Lines ، دو گزینه زیر می‌باشند:

• Extend Beyond Dim Lines: در این فیلد می‌توانیم تعیین کنیم که خطوط دنباله اندازه چه مقدار بالاتر از خود خط اندازه قرار گیرد.
• Offset From Origin: در این فیلد نیز می‌توانیم تعیین کنیم که این خطوط دنباله با چه مقدار فاصله از جسم اصلی ما ترسیم شود.

▪️ سربرگ Symbols and Arrows:

در این سربرگ می‌توانیم همه ویژگی‌های مربوط به فلش‌های دوسر خط اندازه را تنظیم کنیم.

شکل 83- سربرگ Symbols and Arrows در پنجره Modify Dimention Style

در این سربرگ در قسمت Arrowheads می‌توانیم شکل فلش‌ها را تغییر دهیم و در کادر متنی گزینه Arrow Size می‌توانیم اندازه فلش انتخاب شده را تغییر دهیم که این قسمت اهمیت زیادی دارد.

سپس در قسمت Center Marks نیز گزینه Mark را فعال کرده و در کادر متنی آن اندازه Center Mark را تعیین می‌کنیم.

▪️ سربرگ Text:

شکل 84- سربرگ Text در پنجره Modify Dimention Style

این سربرگ فقط مربوط به متن خط اندازه می‌باشد.

Text Height: در این کادر اندازه و سایز متن خط اندازه را تعیین می‌کنیم.

در قسمت  Text Placement، اولین گزینه یعنی Vertical را روی گزینه Centered  تنظیم می‌کنیم. این عمل باعث می‌شود که متن خط اندازه در وسط خط قرار گیرد.

بعد از این عمل باید آخرین گزینه این قسمت را ویرایش کنیم که عبارت است از:

Offset from Dim Line: در این قسمت می‌بایست مقدار فاصله قرارگیری متن را نسبت به خط اندازه تعیین کنیم و چون در قسمت Vertical روی گزینه Centered تعیین کردیم، در این قسمت بهتر است عدد 0.01 را وارد کنیم تا متن اندازه با خط اندازه تقریباً هم تراز گردند.

در قسمت Text Alignment نیز می‌توانیم متن خط اندازه را با خود خط اندازه هم‌تراز کنیم و بهترین گزینه، Aligned with Dimension می‌باشد. این انتخاب باعث می‌شود که متن با خط اندازه هم‌تراز گردد.

▪️ سربرگ Fit:

از این سربرگ برای تنظیم ویژگی‌های مربوط به مقیاس قراردادن اندازه و جای‌گذاری عدد اندازه استفاده می‌کنیم.

شکل 85- سربرگ Fit در پنجره Modify Dimention Style

– کادر Fit Option

با انتخاب یکی از گزینه‌های این کادر تعیین می‌کنیم که اگر برای عدد اندازه و فلش‌ها فضای کافی بین دو خط امتداد نباشد، اتوکد این ویژگی‌ها را چگونه نمایش دهد.

– کادر Text placement

با انتخاب هر یک از این گزینه‌ها برای نرم‌افزار تعیین می‌کنیم که وقتی متن در محل پیش‌فرض نیست آن را در کجا قرار دهد.

– کادر Fine tunings

با انتخاب گزینه اول این کادر می‌توانیم عدد اندازه را با حرکت ماوس جابه‌جا کنیم و با انتخاب گزینه دوم خط اندازه همواره بین دو خط امتداد قرار می‌گیرد.

▪️ سربرگ Primary Units

با استفاده از این سربرگ می‌توانیم تنظیمات واحد اندازه‌گذاری در اتوکد و همچنین تنظیم تعداد رقم‌های اعشار را انجام دهیم.

شکل 86- سربرگ Primary Units در پنجره Modify Dimention Style

– کادر Linear dimension:

با استفاده از گزینه‌های این کادر می‌توانیم ویژگی‌های مختلف اندازه‌گذاری خطی مانند نوع اندازه‌گذاری، تعداد ارقام اعشار پس از ممیز و میزان رند کردن اعداد را تعیین کنیم.

– کادر Zero suppression :

در این کادر می‌توانیم وضعیت نمایش و یا عدم نمایش صفر‌های قبل و بعد از ممیز را تعیین کنیم.

– کادر Angular dimension:

با استفاده از گزینه‌های این کادر می‌توانیم ویژگی‌های مختلف اندازه‌گذاری زاویه‌ای را تنظیم کنیم.

13. دستور Dimdisassociate

اگر در یک نقشه که اندازه‌گذاری دارد بخواهیم Move ، Copy کنیم ملاحظه می‌کنیم که جای Dimentionها تغییر کرده یا بهم ریخته شده است. برای حل این مشکل می‌توانیم از دستور Dimdisassociate استفاده کنیم.

به‌منظور اجرای دستور موردنظر در خط فرمان dda را تایپ کرده و Enter می‌زنیم. اعلان زیر در خط فرمان نمایش داده می‌شود و برنامه از ما می‌خواهد که آبجکت مورد نظرمان را انتخاب کنیم.

شکل 87- اعلان Select object  ظاهر شده در دستور Dimdisassociate

سپس Dimensionهای نقشه مورد نظرتان را انتخاب کرده و کلید Enter را می‌فشاریم. حال می‌توانیم نقشه را بدون بهم ریختن اندازه‌گذاری‌ها Move یا Copy یا … نماییم.

14. دستور Table

ایجاد جدول در اتوکد همواره یکی از راهکارهای بالابرنده سرعت کار ما می‌باشد.

غالباً در تمام نقشه‌های سازه‌ای و معماری و … ما همواره یک سری اطلاعات داریم که باید به‌صورت طبقه‌بندی‌شده و قابل‌فهم در اختیار کسی که از نقشه استفاده می‌کند قرار بدهیم.

برای ترسیم جدول در اتوکد می‌توانیم جدول موردنظر را به‌صورت دستی و با دستورات متداول اتوکد ترسیم کنیم. برای جدول‌های پیچیده و جداولی که سطر و ستون‌های مشخص و یک اندازه‌ای ندارند، بهتر است جدول را به‌صورت دستی ترسیم کنیم.

البته با روش‌هایی که در ادامه خواهیم گفت می‌توانیم جداول پیچیده را نیز ترسیم کنیم. ولی اگر برای ترسیم جدول، سطرها و ستون‌های منظم و یک اندازه مدنظر باشد، بهترین راه استفاده از دستور Table در اتوکد است.

برای اجرای این دستور روش‌هایی وجود دارد:

روش اول:

در روش اول برای اجرای فرمان Table از طریق سربرگ Home و پنل Annotation روی آیتم Table کلیک می‌کنیم.

شکل 88 – فعال‌سازی دستور Table

روش دوم:

اجرای فرمان Table از طریق سربرگ Annotate و پنل Tables

شکل 89- فعال‌سازی دستور Table

روش سوم:

در روش سوم که ساده‌ترین روش نیز هست، کلمه Table  را تایپ کرده و Enter  می‌کنیم. با هرکدام از روش‌ها که دستور را اجرا کنیم، پنجره Insert Table  به نمایش درمی‌آید.

شکل 90- نمایش پنجره Insert Table در دستور Table

این پنجره قسمت‌های مختلفی دارد که به توضیح آنها می‌پردازیم.

▪️ قسمت Table Style:

شکل 91- قسمت Table Style در پنجره Insert Table

در این قسمت می‌توانیم دو کار انجام دهیم:

• انتخاب یک نوع جدول که در منوی پایین کشیدنی وجود دارد.
• ساخت جدول جدید و سفارشی با استفاده از دکمه Launch the Table Style Dialog

▪️ قسمت Insert option:

شکل 92- قسمت Insert option در پنجره Insert Table

– گزینه Start from empty table :

به‌صورت پیش‌فرض و در حالت عادی این گزینه انتخاب شده است که می‌توانیم با تغییر در قسمت‌های مختلف پنجره Insert Table، یک جدول بسازیم.

– گزینه From a data link:

از این گزینه برای فراخوانی و ساخت جدول در اتوکد از اکسل استفاده می‌شود. با انتخاب این گزینه، تمام قسمت‌های پنجره Insert Table غیرفعال می‌شود.

– گزینه From object data in the drawing (Data Extraction):

از این گزینه برای گرفتن خروجی، از اطلاعات موجود در فایل جاری استفاده می‌شود. مثلاً خروجی گرفتن از مختصات نقاط از اتوکد به اکسل با انتخاب این گزینه، تمام قسمت‌های پنجره Insert Table غیرفعال می‌شود.

▪️ قسمت Preview:

شکل 93- قسمت Preview در پنجره Insert Table

در این قسمت پیش نمایشی از جدول انتخاب شده می‌بینیم.

این قسمت یک تیک دارد که با برداشتن این تیک، پیش‌نمایش نشان داده نمی‌شود.

▪️ قسمت Insertion behavior:

شکل 94- قسمت Insertion behavior در پنجره Insert Table

این قسمت دو گزینه دارد که با انتخاب گزینه Specify insertion point، تمام گزینه‌های  row setting  Column & قابل‌استفاده می‌باشد.

با انتخاب گزینه  Specify window، فقط یکی از دو گزینه قسمت‌های Column و Row قابل‌دسترس است که با انتخاب آن جهت ساخت جدول در اتوکد، گزینه غیرفعال، به‌صورت خودکار تغییر می‌کند.

▪️ قسمت Column & row setting:

شکل 95- قسمت Column & row setting در پنجره Insert Table

از این قسمت برای مشخص‌کردن تعداد سطرها و ستون‌ها و همین‌طور طول و عرض سلول‌های جدول جهت ترسیم جدول در اتوکد استفاده می‌شود.

▪️ قسمت Set cell styles :

شکل 96- قسمت Set cell styles در پنجره Insert Table

در این قسمت می‌توانیم تعیین کنیم که حالت قرارگیری سلول‌ها برای ترسیم جدول به چه صورت باشد. همچنین می‌توانیم مشخص کنیم که قسمت‌های مختلف جدول در کدام قسمت قرار بگیرد. بالا، وسط یا پایین.

بعد از تنظیمات موردنیاز، با تأیید پنجره Insert Table و انتخاب دو نقطه به‌عنوان دو گوشه، جدول موردنظر ساخته می‌شود و می‌توانیم سلول‌های آن را با اطلاعات موردنیاز پر کنیم.

شکل زیر نمونه‌ای از یک جدول ساخته شده از 4 ستون و 9 سطر است.

شکل 97- نمونه جدول ساخته شده با دستور Table

وقتی جدول را در صفحه ترسیم انتخاب کنیم نقاط آبی‌رنگ روی آن ظاهر می‌شود که به اصلاح به آنها Grip  گفته می‌شود. از طریق این نقاط می‌توانیم اندازه سلول‌ها را تغییر دهیم.

شکل 98- تغییر اندازه سلول‌های جدول

15. دستور Divide

با استفاده از دستور Divide در اتوکد می‌توانیم موضوعات ترسیم شده را به تعداد دلخواه و با فواصل مساوی تقسیم کنیم، این موضوعات می‌توانند خط، کمان، دایره و … باشند و پس از تقسیم‌بندی‌ها یک نقطه یا بلوک بین هر یک از فواصل یا تقسیمات قرار خواهد گرفت.

دستور Divide در اتوکد می‌تواند موضوعاتی چون پاره‌خط، کمان، دایره، بیضی، منحنی و چندخطی‌ها مانند Rectangle، Polygon و Polyline  را به تعداد دلخواه و فواصل مساوی تقسیم کند.

برای اجرای دستور Divide در اتوکد روش‌های متعددی وجود دارد:

روش اول:

در روش اول، به نوار ریبون رفته و در تب Home در قسمت Draw گزینه Divid  را با کلید کردن بر روی آن انتخاب می‌کنیم تا دستور فعال شود.

شکل 99- فعال‌سازی دستور Divid

روش دوم:

در روش دوم که ساده‌تر است Divid  یا مخفف آن Div را در خط فرمان تایپ نموده و دکمه Enter  را می‌فشاریم تا دستور فعال شود. اعلان زیر در خط فرمان ظاهر می‌شود و از ما می‌خواهد که آبجکت موردنظر خود را انتخاب کنیم.

شکل 100- اعلان Select object  ظاهر شده در دستور Divid

برای مثال ما می‌خواهیم یک دایره را به 5 قسمت مساوی تقسیم کنیم. برای این کار ابتدا دستور Divid را فعال کرده و دایره موردنظر را به‌عنوان آبجکت خود انتخاب می‌کنیم. در خط فرمان اعلان زیر نمایش داده می‌شود و از ما می‌خواهد که تعداد بخش‌هایی که می‌خواهیم دایره‌مان را تقسیم کنیم، وارد کنیم.

شکل 101- مثال مربوط به دستور Divid

عدد 5 را وارد کرده و Enter  می‌کنیم. دایره طبق شکل زیر به 5 قسمت مساوی تقسیم می‌شود.

شکل 102- مثال مربوط به دستور Divid

یک نکته در مورد این دستور:

دستور Divide در اتوکد علاوه بر استفاده از نقاط برای نمایش تقسیماتِ انجام شده روی موضوعات، می‌تواند از بلوک‌های ساخته شده در فایل جاری نیز برای نمایش تقسیمات روی موضوعات استفاده کند.

16. دستور Copy

دستور بعدی از دستورات اتوکد دستور Copy است. دستور Copy در اتوکد به‌منظور ایجاد یک یا چند نسخه کاملاً مشابه از موضوعات ترسیم شده استفاده می‌شود. قبل از اجرای دستور Copy در اتوکد نکاتی را در مورد «بردار جابه‌جایی» توضیح می‌دهیم که بدون شناسایی و تعریف صحیح این بردار در اجرای دستور Copy یا دستورات مشابه به مشکل برخواهید خورد، اگر در شرایط معمول و طبیعی در دنیای واقعی بخواهیم یک جسم را جابه‌جا کنیم باید قسمتی از آن موضوع را به‌عنوان نقطه مبنا یا پایه (نقطه اول) گرفته و سپس در جایی که می‌خواهیم (نقطه دوم) قرار دهیم.

حال اگر خطی فرضی بین نقطه اول و دوم در نظر بگیرید می‌توان آن خط را «بردار جابه‌جایی جسم» نامید، این بردارِ فرضی دارای طول، راستا و جهت است.

شکل 103- تعریف بردار و زاویه جابه‌جایی

در دستور Copy برای ایجاد صحیح یک کپی از موضوع یا موضوعات انتخاب شده باید بتوانیم بردار جابه‌جایی را به‌درستی به اتوکد معرفی کنیم، باتوجه‌به این موضوع که این بردار فرضی دقیقاً یک پاره‌خط می‌باشد پس واضح است دوستانی که در ترسیم پاره‌خط با روش‌های مختلف مشکلی ندارند نباید در تعریف بردار جابه‌جایی مسئله‌ای داشته باشند.

فرض کنید می‌خواهیم از دایره تصویر زیر یک کپی در فاصله 6 واحدی سمت راست آن ایجاد کنیم.

برای اجرای دستور Copy روش‌های متفاوتی وجود دارد. در روش اول در نوار ریبون به تب Modify رفته و گزینه Copy را انتخاب می‌کنیم.

شکل 104- فعال‌سازی دستور Copy

در روشی دیگر که ساده‌تر است، کلمه Copy یا مخفف آن Co  را تایپ کرده و Enter  می‌کنیم. اعلان زیر در خط فرمان نمایش داده می‌شود و از ما می‌خواهد که آبجکت موردنظر خود را انتخاب کنیم.

شکل 105- اعلان Select object  ظاهر شده در دستور Copy

بعد از انتخاب آبجکت مورد نظرمان که در این مثال دایره ترسیم شده است، کلید Enter  را می‌فشاریم در خط فرمان اعلان زیر نمایش داده می‌شود. حالا اتوکد از ما با پیغام: Specify base point نقطه مبنا یا همان نقطه اول بردار جابه‌جایی را می‌خواهد.

شکل 106- اعلان Specify base point ظاهر شده در دستور Copy

اگر طول و زاویه جابه‌جایی برای شما مشخص است می‌توانید در هرجایی از صفحه ترسیم که دوست دارید نقطه اول بردار جابه‌جایی را معرفی کنید.

چون طول جابه‌جایی برای ایجاد کپی 6 واحد و جهت آن به سمت راست (جهت مثبت محور X) می‌باشد پس زاویه برابر با صفر و در نتیجه در هر قسمت از صفحه ترسیم می‌توانیم یک کلیک به‌عنوان نقطه اول بردار جابه‌جایی انجام دهیم. بعد از انتخاب نقطه اول، اعلان زیر در خط فرمان نمایش داده می‌شود و اتوکد از ما می‌خواهد که نقطه دوم بردار جابه‌جایی را انتخاب کنیم.

شکل 107 – اعلان Specify second point ظاهر شده در دستور Copy

باتوجه‌به اینکه طول بردار جابه‌جایی برای ما مشخص است می‌توانیم ماوس را به سمت راست هدایت کرده (وضعیت Ortho فعال باشد) مقدار 6 را تایپ و Enter کنیم تا کپی مطلوب به دست آید، در تصویر مقدار وارد شده یعنی 6 را ملاحظه می‌کنید.

شکل 108- مثال مربوط به دستور Copy

بعد از واردکردن عدد 6 و فشردن کلید Enter  دایره موردنظرمان در محلی که می‌خواستیم کپی می‌شود. حال می‌خواهیم در مثال زیر دایره رسم شده را بافاصله 100 واحد و زاویه 60 درجه نسبت به جهت مثبت محور X کپی کنیم.

ابتدا دستور Copy را اجرا می‌کنیم، دایره را انتخاب کرده و Enter می‌کنیم، باتوجه‌به اینکه طول و زاویه جابه‌جایی را داریم می‌توانیم نقطه اول بردار جابه‌جایی را در هر قسمتی از صفحه ترسیم کلیک کنیم اما برای معرفی طول و زاویه بردار به این صورت آن‌ها را به اتوکد معرفی می‌کنیم.

در کادر باز شده کنار نشانگر ماوس مقدار 100 را تایپ کرده و با کلیدهای ترکیبیِ (Shift+,) علامت زاویه (>) را تایپ می‌کنیم و در نهایت مقدار زاویه را که 60 است تایپ و Enter می‌کنیم تا کپی مطلوب انجام شود.

شکل 109 – مثال مربوط به دستور Copy

1.16. زیر دستورهای دستور Copy در اتوکد

دستور Copy در اتوکد نیز مانند بسیاری از دستورات دیگر دارای زیر دستورهایی است که در حین اجرا در اختیار ما قرار می‌گیرد، اگر پس از اجرای دستور Copy و انتخاب موضوعات Enter کنیم در خط فرمان دو گزینه mOde و Displacement را مشاهده خواهیم کرد.

شکل 110- موقعیت گزینه mOde در خط فرمان

با کلیک روی گزینه mOde دو زیر دستور دیگر به نام‌های  Single و Multiple ظاهر می‌شود، در حالت پیش‌فرض گزینه  Multiple  فعال است و می‌توانیم بیش از یک موضوعِ کپی برای ما تهیه کند ولی با انتخاب سوئیچ Single فقط یک کپی برای ما ایجاد خواهد کرد.

شکل 111- موقعیت گزینه‌های   Single و Multiple در خط فرمان

اگر پس از اجرای دستور Copy، انتخاب موضوعات و Enter کردن، گزینه Displacement را انتخاب کنیم دیگر لازم نیست نقطه اول بردار جابه‌جایی را به اتوکد معرفی کنیم بلکه فقط کافی است اختلاف فاصله دو موضوع را ابتدا در راستای محور X و سپس بعد از تایپ کاما (,) اختلاف فاصله دو موضوع را در راستای محور Y وارد و Enter نماییم تا کپی انجام شود.

شکل 112- موقعیت گزینه Displacement  در خط فرمان

به طور مثال اگر تمایل داریم موضوع دوم در راستای محور X از موضوع اول 10 واحد و در راستای محور Y از موضوع اول 15 واحد اختلاف فاصله داشته باشد پس از انتخاب گزینه Displacement مقادیر مذکور را به‌صورت 10,15 تایپ و Enter می‌کنیم.

اگر پس از اجرای دستور، انتخاب موضوعات و Enter کردن و معرفی نقطه اول بردار جابه‌جایی به خط فرمان نگاه کنیم گزینه‌ای به نام Array خواهیم دید که با استفاده از این گزینه می‌توانیم تعداد کپی‌ها را به‌علاوه فاصله‌شان از یکدیگر، همین‌طور زاویه کپی را وارد کنیم تا دستور انجام شود.

شکل 113- موقعیت گزینه Array در خط فرمان

🖍 به طور مثال می‌خواهیم مشابه تصویر زیر تعداد 4 کپی از یک دایره به فاصله 20 واحد از هم و در سمت راست آن داشته باشیم.

ابتدا دستور Copy را اجرا کرده، دایره اولیه را انتخاب می‌کنیم و پس از Enter، اولین نقطه بردار جابه‌جایی را با یک کلیک در قسمتی از صفحه مشخص کنید، گزینه Array را انتخاب می‌کنیم تا با اعلان: Enter number of items to array مواجه شویم، اکنون تعداد کپی مورد نظرمان را تایپ می‌کنیم که عدد 4 خواهد بود و ماوس را به سمت راست هدایت می‌کنیم (وضعیت Ortho باید فعال باشد)، سپس در کادر داینامیک 20 یعنی فاصله بین موضوعات را تایپ و Enter می‌کنیم تا دستور خاتمه یابد، دقت بفرمایید باتوجه‌به اینکه زاویه را با ماوس به اتوکد معرفی کردیم دیگر نیازی به واردکردن مقدار آن نیست.

شکل 114- مثال مربوط به دستور Copy با استفاده از زیر دستور Array

17. دستور Layer

هنگامی که در اتوکد خطوط و یا احجام زیادی را داریم. تمایز دادن این خطوط و احجام کار پیچیده‌ای خواهد شد برای رفع این مشکل می‌توانیم آن‌ها را دسته‌بندی کنیم. این کار باعث می‌شود که بتوانیم آن‌ها را از یکدیگر تفکیک کنیم. به آن‌ها رنگ‌های متفاوتی ببخشیم و در گروه‌های متفاوتی جای‌گذاری نماییم. به‌این‌ترتیب می‌توانیم با دقت بیشتری به ترسیم پرداخته و اشکال را متمایز نماییم‌.

برای این کار باید هر متریال را در لایه جداگانه‌ای قرار داده و سپس رنگ آن را متمایز نماییم. به طور مثال تمامی پنجره‌ها را جدا در یک‌لایه قرار دهیم و رنگ آن را آبی نماییم. یا دیوارها را جداگانه در لایه مخصوص خود قرار داده و به آن رنگ آجری دهیم. با این کار‌، حجم ما در نرم‌افزارهای رندر گیری متمایز شده و هرکدام از متریال‌ها با رنگ مشخص شده‌اند.

همچنین این قابلیت را داریم که همواره لایه‌های جدید اضافه نماییم؛ رنگ لایه‌ها را به‌دلخواه عوض کنیم. این کار باعث می‌شود خیلی راحت‌تر احجام را از هم تشخیص دهیم؛ و هم چنین نوع خط لایه‌ها را تعیین نماییم. به طور مثال خط‌چین، ممتد و… همچنین می‌توانیم لایه‌ها را نام‌گذاری کنیم. تا راحت‌تر آن را بیابیم. مانند لایه wall و …. که هرکدام از این موارد را در ادامه مفصل‌تر خواهیم گفت.

این دستور نیز مانند تمامی دستورات گفته شده در اتوکد دارای روش‌های متعددی برای اجراست.

روش اول

در روش اول، دستور  Layer از بین دستور‌های موجود در باکس بالای صفحه پیدا می‌کنیم. برای این کار به قسمت ریبون رفته و تب Home  را با کلیک کردن بر روی آن انتخاب می‌کنیم. از پنل  Layers به گزینه‌های مربوط به این دستور دست می‌یابیم.

شکل 115- فعال‌سازی دستور Layer

با انتخاب کردن Layer properties  پنجره‌ای مطابق شکل به نمایش درمی‌آید که به توضیح آن می‌پردازیم.

روش دوم:

درروشی دیگر می‌توانیم کلمه  Layer  و یا مخفف آن  La را تایپ نموده و کلید Enter  را بفشاریم تا این پنجره نمایش داده شود.

شکل 116- نمایش پنجره Layer Properties

1.17. گزینه‌های پنجره Layer Properties

▪️ گزینه New Layer:

این گزینه برای ایجاد لایه جدید در اتوکد است. به‌این‌ترتیب که ما در حال طراحی نیاز به داشتن یک‌لایه جدید داریم. برای ایجاد آن ابتدا باید دستور  Layer را اجرا نموده و گزینه‌  New Layer را انتخاب نماییم. در این حالت لایه‌ جدیدی تشکیل می‌شود که می‌توانیم به آن نام جدیدی اختصاص داده و سپس رنگ و نوع خط آن را مشخص نماییم.

شکل 117- گزینه New Layer

▪️ گزینه New Layer Frozen :

این گزینه برای فریز کردن لایه‌هاست. فریز کردن یک‌لایه باعث می‌شود که لایه قفل شده و در واقع این خطوط نه انتخاب شده و نه جابه‌جا شوند. بلکه مانند لایه قفل شده عمل می‌کنند و هنگامی که تمامی خطوط را انتخاب می‌کنیم این خطوط انتخاب نمی‌شوند و به‌راحتی با فریز کردن آن‌ها می‌توانیم از حرکت و انتخاب آن‌ها خودداری نماییم.

این دستور در جایی کاربرد دارد که می‌خواهیم قسمتی از خطوط خود را پاک کنیم اما با انتخاب بخشی از خطوط، قسمتی که قصد پاک‌کردن آن را نداشتیم نیز انتخاب می‌شوند. در این حال می‌توانیم آن خطوط را در حالت فریز قرار دهیم تا از پاک شدن آن جلوگیری کنیم.

شکل 118- گزینه new layer frozen

▪️ گزینه Delete Layer :

این گزینه برای حذف یک‌لایه در اتوکد کاربرد دارد. به‌این‌ترتیب می‌توانیم تمام خطوط و یا احجام یک‌لایه را به‌یک‌باره حذف کنیم. دیگر نیازی به انتخاب تک‌تک این خطوط و حذف آن نیست.

برای اجرای این گزینه ابتدا بر روی لایه موردنظر از لیست موجود کلیک نموده و سپس بر روی گزینه  Delete Layer  کلیک می‌کنیم.

شکل 119 – گزینه delete layer

▪️ گزینه Set Current:

این گزینه به معنای قراردادن لایه حال حاضر به‌عنوان لایه اصلی است. لایه اصلی لایه‌ای است که در حال حاضر با آن در حال ترسیم هستیم و هر چه را که رسم می‌کنیم، در این لایه جای می‌گیرد. این قضیه تا زمانی که لایه جاری را توسط همین گزینه تعویض می‌کنیم برقرار است.

به طور مثال فرض کنید که در حال رسم خطوط دیوار با لایه wall  هستیم. حال می‌خواهیم خطوط پنجره را بکش و لازم است تا با لایه مخصوص پنجره رسم شود. برای تغییر لایه‌، پس از اجرای دستور Layer می‌توانیم لایه پنجره را انتخاب نموده و سپس گزینه Currant Layer  را انتخاب کنیم. تا لایه پنجره لایه اصلی شده و تمامی خطوط بعدی در این لایه قرار بگیرد.

شکل 120 – گزینه set current

برای ایجاد یک‌لایه جدید روی گزینه New Layer کلیک می‌کنیم تا یک سطر جدید در قسمت لایه‌ها اضافه شود.

گزینه اول در این قسمت Status  است که این گزینه، بیانگر وضعیت لایه می‌باشد. تیک سبزرنگ نشان‌دهنده این است که لایه در وضعیت جاری قرار دارد. تصویر یک متوازی‌الاضلاع روشن، نشان‌دهنده این است که امکان حذف لایه وجود ندارد، چون در ترسیم از این لایه استفاده شده است.

تصویر یک متوازی‌الاضلاع تیره، نشان‌دهنده این است که امکان حذف لایه وجود دارد، چون هیچ موضوع ترسیمی از این لایه استفاده نکرده است.

شکل 121- موقعیت گزینه Status

در قسمت بعدی نام لایه را انتخاب می‌کنیم برای مثال می‌خواهیم لایه‌ای برای رسم دیوارها ایجاد کنیم پس در قسمت Name  کلمه wall  را وارد می‌کنیم.

شکل 122- موقعیت قسمت Name

▪️ گزینه ON and Off

برای روشن و خاموش‌کردن یک‌لایه است. لایه‌ای که خاموش باشد، موضوعات آن لایه پرینت گرفته نمی‌شوند.

شکل 123- موقعیت گزینه ON and Off

▪️ گزینه Freeze

برای منجمد کردن یک‌لایه مورداستفاده قرار می‌گیرد. لایه‌های منجمد شده همانند لایه‌های خاموش عمل می‌کنند با این تفاوت که دستوراتی مانند Regen شرکت نکرده و سرعت کامپیوتر را کمتر تقلیل می‌دهند.

شکل 124- موقعیت گزینه Freeze

▪️ گزینه Lock/Unlock:

از این گزینه برای قفل‌کردن لایه استفاده می‌شود که با کلیک چپ کردن روی آن باز یا بسته می‌شود زمانی که یک‌لایه را قفل می‌کنیم، ترسیمات آن به‌صورت کم‌رنگ دیده می‌شوند ولی هیچ‌گونه تغییر ویرایشی روی آنها مؤثر نمی‌باشد.

شکل 125 – موقعیت گزینه  Lock/Unlock

گزینه Color مربوط به تنظیم رنگ لایه ماست که می‌توانیم بر روی مربع رنگ کلیک کرده و یکی از رنگ‌های دلخواه خود را انتخاب نماییم.
این کار باعث تمایز لایه‌ها از هم شده و کار را واضح‌تر نشان می‌دهد. همچنین این دستور برای سه‌بعدی کردن حجم‌ها و بردن فایل در نرم‌افزارهای دیگر رندر گیری کاربردی است.

شکل 126- گزینه Color

▪️ گزینه Linetype

مربوط به نوع خط لایه‌های ماست و مربوط به لایه‌های دوبعدی است. به طور مثال‌، ما می‌توانیم به هرکدام از خطوط خود که در لایه مجزایی قرار دارد، شکل متفاوتی بدهیم. می‌توانیم خطوط خط‌چین با اشکال مختلف و یا ممتد رسم نماییم.

برای این کار بر روی این گزینه کلیک کرده و یکی از اشکال خط را بنا به نیازی که داریم، انتخاب می‌کنیم.

شکل 127- گزینه Linetype

▪️ گزینه Lineweight

برای تعیین ضخامت خطوط است و مختص به ترسیمات در فضای دوبعدی اتوکد است.

ما می‌توانیم، بسته به نیاز خود، ضخامت خطوط خود را تعیین نموده و برخی از آن‌ها را ضخیم‌تر و برخی را نازک‌تر، ترسیم کنیم.
برای مثال می‌توانیم در یک نقشه ساختمانی، خطوط مربوط به دیوار را ضخیم‌تر کرده و خطوط باز‌شو‌ها را در دسته خطوط نازک قرار دهیم.

برای این کار بر روی گزینه کلیک کرده و ضخامت دلخواه خود را انتخاب کرده و بر روی آن کلیک می‌کنیم.

شکل 128 – گزینه Lineweight

▪️ گزینه Plot Style

از گزینه  Plot Style از جهت انجام تنظیمات چاپ برای هر نوع لایه استفاده می‌شود.

شکل 129 – گزینه Plot Style

▪️ گزینه PLOT /No PLOT

از گزینه PLOT /No PLOT برای تنظیم، ترسیم یا عدم ترسیم لایه هنگام چاپ استفاده می‌شود.

شکل 130 – گزینه PLOT /No PLOT

18- دستور Drafting Settings  و تنظیمات مربوطه

برای فعال‌سازی این دستور از دستورات اتوکد روش‌هایی وجود دارد. در روش اول روی نوار منوی بازشوی   Tools  کلیک چپ می‌کنیم، یک منوی آبشاری شامل لیستی از فرمان‌ها ظاهر می‌شود. روی فرمان Drafting Settings  کلیک چپ می‌کنیم.

شکل 131- فعال‌سازی دستور drafting Setting

در روشی ساده‌تر حروف DS یا SE را که معرف فرمان Drafting Settings می‌باشد، را در خط فرمان در قسمت Type a command  تایپ کرده، یک فهرست پیشنهادی ظاهر می‌گردد، سپس کلید Enter را می‌فشاریم. پنجره Drafting Setting  نمایان می‌شود.

شکل 132- نمایش پنجره Drafting Setting

در کادر‌ محاوره‌ای Drafting Settings اتوکد 7 سربرگ قرار دارد که مربوط به فرمان‌های کمک ترسیمی می‌باشد. در ادامه به توضیحات تکمیلی می­پردازیم.

1.18. قسمت‌های مختلف پنجره Drafting Setting

▪️ سربرگ Snap and Grid:

از این سربرگ جهت تنظیم شبکه شطرنجی و کنترل پرش مکان‌نما استفاده می‌شود.

شکل 133- سربرگ Snap and Grid در پنجره Drafting Setting

▪️ سربرگ Polar Traking:

از این سربرگ جهت مقید نمودن پاره‌خط مجازی در زوایای غیر قائمه و مضارب خاص استفاده می‌شود.

• جهت فعال‌کردن خاصیت Grid در مستطیل سمت چپ گزینه Grid On (F7) کلیک چپ می‌کنیم.
• جهت فعال‌کردن خاصیت Snap در مستطیل سمت چپ گزینه Snap On (F9) کلیک چپ می‌کنیم.

شکل 134- سربرگ Polar Traking در پنجره Drafting Setting

▪️ سربرگ Object Snap:

با استفاده از این سربرگ می‌توان‌، ابزار‌های پرش مکان‌نما را روی نقاط خاص موضوعات به‌صورت موقت و یا دائمی فعال نمود.

روش‌های فعال یا غیرفعال‌کردن خاصیت Snap:

• روش اول: فشردن کلید تابعی F9
• روش دوم: استفاده از کلید ترکیبی (CTRL+B)، نگه‌داشتن کلید CTRL و فشردن هم‌زمان کلید حرف B
• روش سوم: کلیک چپ روی آیکون Snap در نوار وضعیت و تبدیل آیکون به رنگ آبی
• روش چهارم: تایپ کلمه Snap در خط فرمان

شکل 135- سربرگ Object Snap در پنجره Drafting Setting

▪️ سربرگ Dynamic Input:

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های این سربرگ، نمایش کلیه اعلان‌های خط فرمان در صفحه ترسیم، همراه با ارائه، گزارش مختصات قرارگیری مکان‌نما در صفحه ترسیم می‌باشد.

شکل 136- سربرگ Dynamic Input در پنجره Drafting Setting

▪️ سربرگ Quick Properties:

از این سربرگ برای تغییر سریع ویژگی‌های موضوعات انتخابی استفاده می‌شود.

شکل 137- سربرگ Quick Properties در پنجره Drafting Setting

19. منوی Option و تنظیمات مربوطه

دستور Option برای تنظیمات عمومی موجود در نرم‌افزار اتوکد است. این تنظیمات می‌تواند شامل گزینه‌های بسیار زیادی باشد.
مانند اطلاعات فایل و نحوه ذخیره آن مانند اطلاعات فراتر از اتوکد و رندر گیری آن و… که هرکدام از موارد موجود در این گزینه به موضوعات مهم و حیاتی در نرم‌افزار پرداخته است.

حال که با کاربرد این دستور آشنا شده‌اید. در ادامه به نحوه اجرای آن در نرم‌افزار خواهیم پرداخت.

برای فعال‌کردن این دستور روش‌هایی وجود دارد در روش اول روی دکمه نرم‌افزار واقع در قسمت بالای سمت راست برنامه کلیک می‌کنیم و از کادر باز شده گزینه Option را انتخاب می‌کنیم.

شکل 138- فعال‌سازی منوی Option

و یا در روشی دیگر کافی است کلمه Option  و یا مخفف آن Op  را تایپ کرده و سپس کلید  Enter  را بفشاریم. پنجره‌ای به شکل زیر نمایان می‌شود که در ادامه مقاله به توضیح گزینه‌های آن می‌پردازیم.

شکل 139- نمایش پنجره Option

1.19. قسمت‌های مختلف پنجره Option

▪️ سربرگ file:

این گزینه برای تنظیماتی مانند بک آپ گرفتن، تنظیمات رنگ، تنظیمات help و یا پشتیبانی، ادیت کردن تنظیمات text  مانند نوع و اندازه فونت، تنظیمات پرینت گرفتن و تنظیمات تاریخ می‌باشد.
همواره می‌توانید با استفاده از گزینه brows  در این قسمت، مسیر کار خود را تغییر دهید. مهم‌ترین بخش در این گزینه‌، تنظیمات مربوط Back up است.

Back up چیست؟

Back up یکی از مهم‌ترین قسمت‌ها در هر نرم‌افزاری است. Back up یا پشتیبان‌گیری، یعنی سیو کردن و ذخیره کار شما در درایوی جداگانه که معمولاً هرچند دقیقه یک‌بار نرم‌افزار از کار شما یک نسخه پشتیبان تهیه می‌کند. تا در صورت بسته شدن ناگهانی کار، خاموش شدن یا پریدن کار‌، این امکان را داشته باشید‌. تا به این Back up دست پیدا کرده و از حذف شدن کامل کار خود‌، خودداری نمایید.

این گزینه، با اسم automatic save file location  در این قسمت نمایان شده است. شما با کلیک بر روی این گزینه می‌توانید مکان Back up خود را بیابید.

این مکان، فایلی است موجود در کامپیوتر که معمولاً در درایو  C  کامپیوتر است که می‌توانیم در صورت لزوم به این مکان رفته و فایل خود را بیابیم. به این صورت نگرانی ما از حذف شدن کامل فایلمان‌، بر طرف خواهد شد.

شکل 140- قسمت مربوط به پشتیبان‌گیری در پنجره Option

▪️ سربرگ Display

این گزینه در زبانه دوم کادر قرار دارد و به‌منظور تنظیمات بصری پنجره اتوکد است. همان‌طور که از اسم این سربرگ مشخص است کنترل ظاهر و نحوه نمایش محیط این نرم‌افزار را بر عهده دارد. این پنجره شامل گزینه‌های تنظیمات نور صفحه نرم‌افزار، تیره و روشن نمودن صفحه پس‌زمینه، اندازه آیکون‌های موجود در toolbar، تنظیمات موجود برای نمایش اسکرول موس و یا حذف نمایش اسکرول موس‌، نمایش Help سریع، فونت و رنگ خط فرمان است.

به‌عنوان‌مثال اگر از قسمت Window Elements  تیک گزینه Display scroll bars in drawing window را برداریم اسکرول باری که بر روی صفحه کاری قرار دارد محو می‌شود.

شکل 141- سربرگ Display در پنجره Option

هم چنین این سربرگ شامل قسمت‌های زیر است.

• Layout Element
• نمایش و عدم نمایش لی‌اوت‌ها و …
• Display resolution

رزولوشن منحنی‌ها و خطوط است. این رزولوشن به معنای کیفیت نمایش است که می‌توانیم بسته به نیاز و سلیقه خود آن را تغییر دهیم.

▪️ سربرگ Open and Save

این گزینه، همان‌طور که از اسمش پیداست. برای تنظیمات مربوط به ذخیره کردن و بازکردن فایل‌ها در اتوکد است.

همچنین در قسمت  Save as  در این گزینه می‌توانیم از اتوکد خود خروجی‌های متفاوتی مانند  pdf و… بگیریم.

شکل 142- سربرگ Open and Save در پنجره Option

▪️ سربرگ Plot and Publish :

این گزینه برای تنظیمات مربوط به پلات گرفتن و نمایش کار روی کاغذ است.
در این قسمت می‌توانیم، دستگاه خود را به یک پلاتر وصل کرده و از کار خود خروجی روی کاغذ تهیه نماییم.
و با استفاده از این گزینه، نوع رنگ و کاغذ و خط خود را تنظیم نموده و به چاپ برسانیم. در واقع این گزینه، برای نمایش کار روی کاغذهای متفاوت و مختلف است.

شکل 143- سربرگ Plot and Publish  در پنجره Option

▪️ سربرگ System  :

این گزینه، مربوط به تنظیمات سیستمی است که از آن در حال استفاده کردن هستیم. اطلاعات و تنظیماتی مانند گرافیک سیستم، لی‌اوت‌ها و تنظیمات امنیتی سیستم‌، که باتوجه‌به نیاز و خواست خود می‌توانیم از این تنظیمات استفاده نماییم.

شکل 144 – سربرگ System  در پنجره Option

▪️ سربرگ User Preferences :

این گزینه مربوط به تنظیماتی مانند Scale  و مقیاس کار، تنظیمات آپدیت کار، و تنظیمات خط است که باتوجه‌به نیاز خود می‌توانیم از این تنظیمات استفاده نماییم.

شکل 145 – سربرگ User Preferences در پنجره Option

▪️ سربرگ Drafting  :

این گزینه برای تنظیمات موجود Auto Snap  و تنظیمات سایز نشانگر Auto Snap  و… است که بسته به نیاز خود می‌توانیم از آن بهره ببریم.

شکل 146- سربرگ Drafting در پنجره Option

▪️ سربرگ Modeling 3D:

این گزینه مربوط به تنظیمات سه‌بعدی کردن احجام است و مربوط است به فضای سه‌بعدی اتوکد که برای ورود به فضای سه‌بعدی نرم‌افزار اتوکد در قسمت بالا و سمت راست این نرم‌افزار، روی مکعب کلیک راست کرده و گزینه “Perspective” را انتخاب می‌‌کنیم. بدین ترتیب وارد فضای سه‌بعدی این نرم‌افزار شده و با حرکت‌دادن اسکرول موس می‌توانیم مدل خود را از زوایا و پرسپکتیوهای مختلف ببینیم. هم چنین می‌توانیم با انتخاب دید‌های مختلفی که در اطراف این مکعب هست‌؛ به قسمت‌های مختلف حجم خود رفته و آن را از دید‌های مختلف بررسی نماییم.

شکل 147- ورود به فضای 3 بعدی برنامه

سپس بر روی چرخ‌دنده پایین صفحه و یا گاهاً بالای آن کلیک کرده و گزینه “3D Modeling” را انتخاب می‌کنیم، تا گزینه‌های طراحی سه‌بعدی در بالای صفحه نمایان شود. در این حالت می‌توانیم مدل سه‌بعدی خود را با دستورات مربوطه بکشیم.

شکل 148- فعال‌کردن گزینه‌های ترسیم 3 بعدی

پس از ورود به این فضا می‌توانیم تنظیمات مربوط به این فضا را در گزینه  3D Modeling پنجره Option انجام دهیم. تنظیماتی مانند محور‌های سه‌بعدی، تنظیمات مربوط به objectهای سه‌بعدی و … که می‌توانیم بسته به نیاز خود از آن ها استفاده نماییم.

▪️ سربرگ Selection  :

این گزینه مربوط به افکت‌های بصری، رنگ‌ها، سایز و رنگ پنجره‌ها و …. که می‌توانیم از آن‌ها استفاده نماییم.

شکل 149 – سربرگ Selection  در پنجره Option

▪️ سربرگ Profiles :

این گزینه مربوط به تنظیمات پروفایل‌های موجود است که در این قسمت می‌توانیم پروفایل‌ها را اضافه کنیم، تغییر نام دهیم، وارد کنیم،‌حذف نموده یا reset  کنیم.

شکل 150- سربرگ Profiles  در پنجره Option

در انتها نیز می‌توانیم با کلیک کردن روی دکمه Ok  و یا Cancel  تغییرات اعمال شده را تأیید و یا لغو کنیم.

20. تنظیمات فارسی‌نویس‌ها و Kateb

اگر در حالت عادی اقدام به نوشتن فارسی در نرم‌افزار اتوکد کنیم ممکن است دو حالت پیش بیاید:

1. حروف به هم بریزد و جداجدا نوشته شود.
2. کلمات در فایل درست نشان داده شوند ولی موقع گرفتن پرینت، کلمات به‌هم‌ریخته شوند.

در ادامه آموزش خواهیم داد تا به‌راحتی و بدون مسئله، بتوانید در اتوکد، فارسی بنویسید.

1.20. فارسی نویسی با کاتب

برای فارسی نویسی در اتوکد باید کاتب و یا سایر فونت‌های مخصوص فارسی نویسی در اتوکد را داشته باشیم.

ابتدا فارسی‌نویس کاتب را از منابع موجود در اینترنت دانلود می‌کنیم. بعد از دانلود، فایل را در پوشه Fonts اتوکد، کپی کرده و فایل KATEB.LSP را در پوشه Support اتوکد، کپی می‌کنیم.

حال دستور Oppload را تایپ کرده و Enter  را می‌زنیم تا پنجره‌ای به شکل زیر نمایش داده شود. فایل kateb بارگذاری کرده و پنجره را می‌بندیم.

شکل 151- بارگذاری فایل kateb

حال باید ابتدا یک Text Style درست کنیم. برای این کار در خط فرمان St را تایپ کرده و Enter می‌زنیم تا پنجره Text Style باز شود.

شکل 152- نمایش پنجره Text Style

بعد از باز شدن پنجره، دکمه New… را می‌زنیم تا پنجره New Text Style باز شود و در قسمت Style Name یک نام برای آن می‌نویسیم.

شکل 153- نمایش پنجره New Text Style

بعد از نوشتن نام، دکمه OK را می‌زنیم. دوباره به پنجره Text Style بازمی‏گردیم و اسمی را که در پنجره قبل نوشته بودیم، در قسمت Styles این پنجره می‏بینیم و بالای این قسمت Text Style جاری را می‏بینیم.

در قسمت Font Name فونتی را که می‏خواهیم با آن تایپ کنیم، انتخاب می‌کنیم.

شکل 154- قسمت Font Name در پنجره New Text Style

در قسمت Effects، Backwards را تیک می‌زنیم. بقیه تنظیمات در حالت پیش‌فرض باشند.

شکل 155- قسمت Effects در پنجره New Text Style

دکمه Apply را می‏زنیم و پنجره را می‏بندیم.

حالا در خط فرمان، Kateb را تایپ می‏کنیم و Enter می‏زنیم. در خط فرمان اعلان زیرنمایان می‌شود.

شکل 156- اعلان ظاهر شده بعد از اجرای کاتب

روی یک جای خالی در صفحه اتوکد، کلیک می‌کنیم. در خط فرمان اعلان زیرنمایان می‌شود. این اعلان از ما می‌خواهد که سایزمتن را وارد کنیم.

شکل 157- اعلان واردکردن سایز متن

بعد از واردکردن سایز دلخواهمان کلید Enter  را می‌فشاریم تا اعلان زیر در خط فرمان نمایان شود.

این اعلان زاویه قرارگیری متن را سؤال می‌کند. اگر بخواهیم نوشته ما به‌صورت افقی باشد بدون ایجادکردن تغییری Enter  را می‌زنیم.

شکل 158- اعلان واردکردن زاویه متن

بعد از واردکردن زاویه مورد نظرمان دوباره کلید Enter  را می‌فشاریم. حال می‌توانیم شروع به تایپ کردن نماییم. بعد از اینکه متن مورد نظرمان را تایپ کردیم مشاهده می‌کنیم که متن ما به‌صورت برعکس نوشته شده .

شکل 159- نمایش متن برعکس تایپ شده

اما اگر دو بار کلید Enter  را بفشاریم این مشکل حل خواهد شد.

شکل 160- نمایش نهایی متن تایپ شده

21. بخش دوم مقاله: خلاصه تایپی دستورات که در قسمت اول مقاله توضیح داده شده‌اند.

نتیجه‌گیری

امروزه تأثیر نرم‌افزارها در تسریع انجام پروژه‌ها و افزایش دقت مهندسین در حوزه‌های مختلف مهندسی بسیار مشهود است. از جمله این نرم‌افزارهای کاربردی، نرم‌افزار اتوکد است. مجموعه دستورهای اتوکد بسیار گسترده است.

شرح تمامی دستورها از حوصله این مطلب خارج است. در این مقاله، سعی کردیم 20 دستور کاربردی و منتخب از دستورات نرم‌افزار اتوکد را برای کار در دفاتر فنی شرح دهیم. امیدواریم این مقاله برای شما مفید بوده باشد و به یادگیری دستورات کاربردی بیشتری بپردازید.

منابع

1. autodesk.com
2. سِلف آموز

• مطلبی میخواهید که نیست ؟ از ما بپرسید تا برایتان محتوا رایگان تولید کنیم!

• ارسال سوال برای تولید محتوا